ലേഖനങ്ങള്‍

-->   സ്റ്റുഡന്റ് പോലീസ് കേഡറ്റ്- മങ്കട

  (എസ്.പി.സി.)

  നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍ സമൂഹത്തിന് മുതല്‍കൂട്ടായി മാറണം എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ, ശരിയായ ദിശാബോധം നല്‍കി അവരെ വളര്‍ത്തി നാളത്തെ നല്ല പൗരന്‍മാരാക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ സംസ്ഥാന ആഭ്യന്തര വകുപ്പും, വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പും സംയുക്തമായി വനം, എക്സൈസ് , മോട്ടോര്‍വാഹനം, ഫയര്‍ &റസ്ക്യു, തദ്ദേശഭരണം എന്നീ വകുപ്പുകളുടെ സഹകരണത്തോടെ ആദ്യമായി നടപ്പാക്കുന്ന പദ്ധതിയാണ് എസ്.പി.സി. അഥവാ സ്റ്റുഡന്‍റ് പോലീസ് കേഡറ്റ്. 

ജില്ലയിലെ തിരഞ്ഞെടുത്ത 21 സ്കൂളുകളില്‍ നിന്നും എട്ടാം തരത്തിലും ഒന്‍പതാം തരത്തിലും പഠിക്കുന്ന 770 ആണ്‍കുട്ടികളും 770 പെണ്‍കുട്ടികളും അടക്കം 1540  വിദ്യാര്‍ത്ഥി- വിദ്യാര്‍ത്ഥിനികളെയാണ് തിരഞ്ഞെടുത്തിട്ടുള്ളത്.

1.	എം.എസ്. പി. ഹയര്‍ സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , മലപ്പുറം.
2.	ഗവ: ബോയ്സ് ഹയര്‍ സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , മലപ്പുറം.
3.	ഗവ: ബോയ്സ് ഹയര്‍ സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , മഞ്ചേരി.
4.	ഗവ: മാനവേദന്‍  ഹയര്‍ സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , നിലമ്പൂര്‍ .
5.	പി.കെ.എം.എം. ഹൈസ്കൂള്‍ , എടരിക്കോട്. കോട്ടക്കല്‍ .
6.	ഗവ: ഹയര്‍ സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , പറവണ്ണ, തിരൂര്‍ .
7.	ഗവ: ഫിഷറീസ് ഹയര്‍ സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ ,താനൂര്‍ .
8.	എ. വി. ഹയര്‍ സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , പൊന്നാനി.
9.	ചേരുലാല്‍ ഹൈസ്കൂള്‍ , കുറുമ്പത്തൂര്‍ , കല്പകഞ്ചേരി.
10.	എം.വി. ഹയര്‍ സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , അരിയല്ലൂര്‍ ,പരപ്പനങ്ങാടി.
11.	സി..ബി.എച്ച്.എച്ച്.എസ്. വള്ളിക്കുന്ന്, പരപ്പനങ്ങാടി.
12.	ഖുത്തുബുസ്സമാന്‍ ഇ.എം.എച്ച്. എസ്. ചെമ്മാട്.
13.	ഗവ: ഹയര്‍ സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , മങ്കട.
14.	ഗവ: ഹയര്‍ സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , വാഴക്കാട്.
15.	ഗവ: ഹയര്‍സെക്കന്‍ററി സികൂള്‍ , തിരുവാലി , എടവണ്ണ
16.	ഗവ: ബോയ്സ് ഹയര്‍സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , പെരിന്തല്‍മണ്ണ.
17.	ഗവ: ഹയര്‍സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , കരുവാരകുണ്ട്.
18.	ആര്‍ .എം.എം. ഹയര്‍ സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , മേലാറ്റൂര്‍ .
19.	പി.പി.ടി.വൈ. ഹയര്‍സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , ചേരൂര്‍ , വേങ്ങര.
20.	കെ.ടി.. ഹൈസ്കൂള്‍ , ചെറുകുളമ്പ് , കൊളത്തൂര്‍ .
21.	കെ.എം.എം. ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയം ഹയര്‍സെക്കന്‍ററി സ്കൂള്‍ , പെരുമ്പടപ്പ്.
22.	എം.എസ്.എം.എച്ച്.എസ്. കല്ലിങ്ങപറമ്പ്

ഓരോ സ്കൂളില്‍ നിന്നും തിരഞ്ഞെടുത്ത രണ്ട് അദ്ധ്യാപകരെ (ഒരു  അദ്ധ്യാപിക ഉള്‍പ്പെടെ) സി.പി. ഒ മാര്‍ (കമ്മ്യൂണിറ്റി പോലീസ് ഓഫീസര്‍ ) അസി: സി.പി. ഒ എന്ന് നാമകരണം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. 

ബന്ധപ്പെട്ട സര്‍ക്കിള്‍ ഇന്‍സ്പെക്ടര്‍ (പോലീസ് ഇന്‍സ്പെക്ടര്‍) ക്കാണ് ഓരോ സ്കൂളിന്റേയും ചുമതല. (സ്റ്റുഡന്‍റ് പോലീസ് ലൈസണ്‍ ഓഫീസര്‍) മേല്‍ നോട്ടത്തിനായി സ്കൂള്‍ , ജില്ലാ, സംസ്ഥാനതലങ്ങളില്‍ ഉപദേശക സമിതികള്‍ നിലവിലുണ്ട്.

രണ്ട് വര്‍ഷത്തേക്ക് പരേഡ്, ഫിസിക്കല്‍ ട്രെയ്നിംഗ്, ക്യാമ്പുകള്‍ , പ്രധാന സ്ഥലങ്ങളിലെ സന്ദര്‍ശനം , പഠനക്ലാസുകള്‍ , പഠനയാത്ര എന്നിവ ഉണ്ടായിരിക്കും.

സംസ്ഥാന നോഡല്‍ ഓഫീസറായി പി.വിജയന്‍ ഐ.പി.എസ്. , പോലീസ് കമ്മീഷണര്‍ , തൃശൂരിനേയും മലപ്പുറം ജില്ലാ നോഡല്‍ ഓഫീസറായി  ഡെപ്യൂട്ടി പോലീസ് സൂപ്രണ്ട് ഡി.സി.ആര്‍ . ബി യെയുമാണ് തിരഞ്ഞടുക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്.

 
-->

പി.എ.എം ഹാരിസ് എന്ന മങ്കടക്കാരനായ മലയാളം ന്യൂസ് പത്രപ്രവര്‍ത്തകന്‍

-->

ഗള്‍ഫ് നാടുകളില്‍ വളരെയേറെ പ്രചാരമുള്ള മലയാളം ന്യൂസിന്റെ പ്രധാനലേഖകരില്‍ ഒരാളായ പി.എ.എം ഹാരിസ് വളര്‍ന്നത് നിലമ്പൂരിലാണെങ്കിലും മങ്കടകാരനാണ്.

ഹാരിസ്‌ എന്ന്‌ പേര്‌. നിലമ്പൂര്‍ ചന്തക്കുന്നില്‍ 1959ല്‍ ജനനം.സൈനികനായിരുന്ന പിതാവ്‌ പി. അബ്‌ദുല്‍ ഖാദറും, അധ്യാപികയായിരുന്ന മാതാവ്‌ പി. സുബൈദയും പെരിന്തല്‍മണ്ണക്കടുത്ത്‌ മങ്കട സ്വദേശികള്‍. അവര്‍ പകര്‍ന്നു തന്നത്‌ ഒതുക്കമുള്ള ബാല്യവും കൗമാരവും.

ഭാര്യ റസിയ. നിലമ്പൂരുകാരി വീട്ടമ്മ.മൂന്ന്‌ മക്കള്‍ - അശ്‌ഫാഖ്‌ ഹാരിസ്‌ - പ്ലസ്‌ ടു കഴിഞ്ഞ്‌ ലഭിച്ച ഇടവേളയില്‍ ദമാമിലെ ഒരു ഗ്രാഫിക്‌സ്‌ വിദഗ്‌ധനില്‍ നിന്നും 2 ഡി ഗ്രാഫിക്‌സില്‍ പരിശീലനം നേടി. എം.ജി. യൂനിവേഴ്‌സിറ്റിയുടെ ബി.കോം മൂന്നാം വര്‍ഷ പരീക്ഷയെഴുതി ഫലം കാത്തിരിക്കുന്നു. അര്‍ഷദ്‌ ഹാരിസ്‌ - നിലമ്പൂര്‍ അമല്‍ കോളേജ്‌ അഡ്വാന്‍സ്‌ഡ്‌ സ്റ്റഡീസ്‌ ബി.കോം മൂന്നാം വര്‍ഷ വിദ്യാര്‍ത്ഥി.അന്‍ഷിദ്‌ ഹാരിസ്‌ - ദമാം ഇന്റര്‍നാഷനല്‍ ഇന്ത്യന്‍ സ്‌കൂളില്‍ ഒമ്പതാം ക്ലാസ്‌ വിദ്യാര്‍ത്ഥി. 

പഠനം:
നിലമ്പൂര്‍ ചന്തക്കുന്നില്‍ ജി.എം.ല്‍.പി. സ്‌കൂളിലും എ.യു.പി. സ്‌കൂളിലും, തുടര്‍ന്ന്‌ ചേന്ദമംഗലൂര്‍ ജി.യു.പി. സ്‌കൂളിലും. 1975ല്‍
തിരൂര്‍ക്കാട്‌ എ.എം. സെകന്‍ഡറി സ്‌കൂളില്‍ നിന്ന്‌ എസ്‌.എസ്‌.എല്‍.സിക്ക്‌
ഫസ്റ്റ്‌ ക്ലാസോടെ വിജയം. 1975 - 80 ബാച്ചില്‍ പ്രിഡിഗ്രിയും ഡിഗ്രിയും
മമ്പാട്‌ എം.ഇ.എസ്‌. കോളേജില്‍, ബി.എ. (എക്കണോമിക്‌സ്‌) ഫസ്റ്റ്‌
ക്ലാസില്‍ വിജയം. 1982ല്‍ പൊന്നാനി എം.ഇ.എസ്‌. കോളേജില്‍ നിന്നും
എം.എ. (ഇക്കണോമിക്‌സ്‌), ബി.ജെ. (ജേര്‍ണലിസം) കാലിക്കറ്റ്‌
യൂനിവേഴ്‌സിറ്റി 1982- 83 ബാച്ച്‌, ബി.എഡ്‌. (കാലിക്കറ്റ്‌ യൂനിവേഴ്‌സിറ്റി 1989).ഇതിനിടെ 1981ല്‍ ഫാറൂഖ്‌ കോളേജില്‍ എം.എ. (ഇംഗ്ലീഷ്‌ ലിറ്ററേച്ചര്‍) രണ്ട്‌
മാസം, 1986- 87ല്‍ കോഴിക്കോട്‌ ലോ കോളേജില്‍ എല്‍.എല്‍.ബിക്ക്‌ ഒരു
വര്‍ഷം, 1987-88ല്‍ കോഴിക്കോട്‌ ജെ.ഡി.റ്റിയില്‍ ഇഗ്നോയുടെ
ബി.എല്‍.ഐ.എസ്‌.സി (ലൈബ്രറി സയന്‍സ്‌ ), എയര്‍ലൈന്‍ ടിക്കറ്റിംഗ്‌ 

 

കോഴ്‌സുകളിലും ഒരു കൈ നോക്കി പൂര്‍ത്തീകരിക്കാതെ വിട്ടു. എഴുപതുകളുടെ മധ്യത്തില്‍ തുടങ്ങി തൊണ്ണൂറോടെ അവസാനിച്ച ഊഷ്‌മളവും സംഭവബഹുലവുമായ ഒരു വിദ്യാര്‍ത്ഥി ജീവിത കാലം ഇന്നും അയവിറക്കുന്നു. 

തൊഴില്‍ രംഗത്ത്‌:
ബി.ജെ കോഴ്‌സിന്റെ ഭാഗമായി 1983ല്‍ കോഴിക്കോട്‌ മലയാള മനോരമയില്‍
ഇന്റേണ്‍ഷിപ്പ്‌ പൂര്‍ത്തിയാക്കി. 1984 ല്‍ കോഴിക്കോട്‌ മാതൃഭൂമിയില്‍ സബ്‌
എഡിറ്റര്‍ ട്രെയിനിയായി ചേര്‍ന്നു. 1986 ജനവരിയില്‍ സബ്‌ എഡിറ്ററായി 

 
പ്രൊബേഷന്‍ തുടങ്ങി. 1986 ജുലൈയില്‍ പ്രൊബേഷന്‍
സ്ഥിരീകരിക്കാതിരുന്നതിനാല്‍ ജോലി വിട്ടു.
1986 നവമ്പര്‍ മുതല്‍ പുതിയ ദിനപത്രം മാധ്യമത്തിന്റെ അണിയറ ജോലികളില്‍. 87 ജൂണില്‍ പത്രം തുടങ്ങിയത്‌ മുതല്‍ 1987 നവമ്പര്‍ വരെ
ന്യൂസ്‌ എഡിറ്ററായിരുന്നു. 1988 മുതല്‍ ഫീച്ചേഴ്‌സ്‌ ആന്‍റ്‌ ന്യൂസ്‌
അലയന്‍സ്‌ (ഫാന ന്യൂദല്‍ഹി) കേരള കറസ്‌പോണ്ടന്റായിരുന്നു.
89 മുതല്‍ 91 വരെ നിലമ്പൂര്‍ എം.ഇ.എസ്‌. വിമന്‍സ്‌ കോളേജില്‍
അധ്യാപകനായിരുന്നു. 

1991ല്‍ സൗദിയിലേക്ക്‌. 93 വരെ ജിദ്ദ ഓറിയന്റല്‍ കൊമേര്‍ഷ്യല്‍ ആന്റ്‌ ഷിപ്പിംഗ്‌ കമ്പനിയുടെ പബ്ലിക്‌ റിലേഷന്‍സ്‌ മാനേജറും ന്യൂസ്‌ ബുള്ളറ്റിന്‍ എഡിറ്ററും. 94ല്‍ ഓറിയന്റ്‌ ഇലക്‌ട്രിസിറ്റി കമ്പനി വൈസ്‌ പ്രസിഡന്റിന്റെ സെക്രട്ടറി. 95 മുതല്‍ 99 വരെ സൗദി ഗസറ്റില്‍ ആദ്യം പ്രൂഫ്‌ റീഡറായും പിന്നീട്‌ ന്യൂസ്‌ സ്‌കാനറായും. 99 ഏപ്രില്‍ മുതല്‍ മലയാളം ന്യൂസ്‌ ദിനപത്രത്തില്‍ ദമാം ബ്യൂറോയില്‍ ലേഖകനായി. തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോള്‍, ജീവിതത്തിലാദ്യമായി ഒരേ സ്ഥാപനത്തില്‍ പത്ത്‌ വര്‍ഷം ജോലി ചെയ്‌തത്‌ പ്രഹേളികയായി നില്‍ക്കുന്നു.

രചനകള്‍:
1. ബാബരി മസ്‌ജിദോ രാമജന്മഭൂമിയോ? (ബാബരി മസ്‌ജിദിനെക്കുറിച്ച ഒരു
അന്വേഷണാത്മക കൃതി)
2. റഷ്‌ദിയും ആവിഷ്‌കാര സ്വാതന്ത്ര്യവും (സല്‍മാന്‍ റഷ്‌ദിയുടെ കൃതിയുടെ വിമര്‍ശനാത്മക വിലയിരുത്തല്‍)മൊഴിമാറ്റങ്ങള്‍:
1. ഖുര്‍ആനിലേക്കുള്ള പാത (ഖുര്‍റം ജാ മുറാദ്‌) - ഐ. പി.എച്ച്‌.
2. യോനായുടെ അടയാളം (അഹമ്‌ദ്‌ ദീദാത്ത്‌) - കേരള ഇസ്‌ലാമിക്‌ മിഷന്‍.

3. കല്ല്‌ നീക്കിയതാര്‌? (അഹ്‌മദ്‌ ദീദാത്ത്‌) - കേരള ഇസ്‌ലാമിക്‌ മിഷന്‍ 

P.A. Muhiyiddin Haris
Correspondent
Malayalam News Daily
Saudi Research & Publishing Company
Post Box No. 8838
Dammam 31492
Kingdom of Saudi Arabia
Cell: +966 503 850 536
Tel:+966 383 538 38 Ext: 4120
Fax: +966 383 404 89
Email: mail@pamharis.com

 

-->

മികവിന്റെ നിറവില്‍

ജി.എം.യു.പി സ്ക്കൂള്‍ മങ്കട-ചേരിയം

ഫോണ്‍:04933236020

-->

1938 ആഗസ്റ്റ് 13ന് സ്ക്കൂള്‍ സ്ഥാപിതമായി.വാടക കെട്ടിടത്തിലാണ് സ്ക്കൂള്‍ ആരംഭിച്ചത്.ജനാബ്.തയ്യില്‍ കമ്മാലി സാഹിബ് ഒരു കെട്ടിടമുണ്ടാക്കി വാടകയ്കുനല്‍കുകയാണുണ്ടായത്.1938 മുതല്‍ 1972വരെ വാടക കെട്ടിടത്തിലായിരുന്നു പ്രവര്‍ത്തിച്ചിരുന്നത്.

പ്രധാന അധ്യാപകന്‍:ശ്രി.മുസ്തഫ.എം

കെട്ടിടം സുരക്ഷിതമല്ലാത്തതിനാല്‍ 1969ല്‍ കുമാരഗിരി ഗ്രൂപ്പ് എസ്റ്റേറ്റ് സൗജന്യമായിനല്കിയ വസ്തക്കള്‍ ഉപയോഗിച്ച് പി.ടി.എ സമിതി പ്രസ്തുത സ്ഥലത്തുതന്നെ നിര്‍മ്മിച്ച കെട്ടിടത്തിലും തൊട്ടടുത്ത മദ്രസ്സ കെട്ടിടത്തിലുമാണ് വിദ്യാലയം പിന്നീട് പ്രവര്‍ത്തിച്ചത്.

ഈ അവസരത്തില്‍ ശ്രീമതി.കിഴക്കേപ്പാട്ട് ശ്രീദേവിയമ്മ സ്കൂളിന് അനുയോജ്യമായ ഒരേക്കര്‍ സ്ഥലത്തിന്റെ ജന്മാവകാശവും അന്നത്തെ പി.ടി.എ പ്രസിഡന്റായിരുന്ന നെല്ലേങ്ങര മരക്കാര്‍ക്കുട്ടി ഹാജി കൈവശാവകാശവും സര്‍ക്കാരിന് നല്‍കുകയുണ്ടായി.അതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ മേല്‍പ്പറഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് അഞ്ച് ക്ലാസ്സ് മുറികളുള്ള ഒരു സ്ഥിരം കെട്ടിടം പണിയുകയും 1972 ജൂണ്‍ 4ന് അന്നത്തെ വിദ്യാഭ്യാസ മന്ത്രിയായിരുന്ന സി.എച്ച്.മുഹമ്മദ് കോയാ സാഹിബ്

ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യുകയുമുണ്ടായി.1981-82ല്‍ ഇത് യു.പി.സ്കൂളായി അപ്ഗ്രേഡ് ചെയ്തു.അതിനുശേഷം പി.ടി.എ അരയേക്കര്‍ സ്ഥലം വാങ്ങി രണ്ട് ക്ലാസ്സ് മുറികളുള്ള ഒരു കെട്ടിടം നിര്‍മ്മിച്ചു.സ്ഥലപരിമിതി മൂലം 1986-87മുതല്‍ തൊട്ടടുത്ത മദ്രസ്സ കെട്ടിടത്തിലും സ്കൂള്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയുണ്ടായി.പ്രസ്തുത വര്‍ഷത്തില്‍തന്നെ സെഷണല്‍ സമ്പ്രദായം ആരംഭിച്ചു. 

 

സര്‍ക്കാറില്‍ നിന്ന് ഒരു സെമി പെര്‍മനന്റ് കെട്ടിടം നിര്‍മ്മിക്കാനായി പതിനായിരം രൂപ അനുവദിക്കുകയും കെട്ടിടംപണിപൂര്‍ത്തിയായ 1988ല്‍ തന്നെ സെഷണല്‍ സമ്പ്രദായം അവസാനിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

പിന്നീട് കുമാരഗിരി എസ്റ്റേറ്റ് ഗ്രൂപ്പ് രണ്ട് ക്ലാസ്സ് മുറികള്‍ക്കുള്ള ധനസഹായം നല്‍കുകയുണ്ടായി.

ഡി.പി.ഇ.പി പദ്ധതി പ്രകാരം മൂന്ന് ക്ലാസ്സ് മുറികളുള്ള ഒരു കെട്ടിടവും കുടിവെള്ള സൗകര്യവും മൂത്രപ്പുരകളും പിന്നീട് പിന്നീട് സ്ക്കൂളിന് അനുവദിച്ചു കിട്ടുകയുണ്ടായി.അതിനു ശേഷം പത്ത് ക്ലാസ്സുമുറികളുള്ള ഒരു കെട്ടിടവും ചുറ്റുമതിലും പൊതുമരാമത്ത് വകുപ്പ് സ്കൂളിന് നിര്‍മ്മിച്ചുനല്‍കുകയുണ്ടായി.അങ്ങനെ സ്കൂള്‍ ഇന്നത്തെ രൂപത്തിലായി.

നിലവില്‍ സ്കൂളില്‍ ഒന്നു മുതല്‍ ഏഴുവരെ ഡിവിഷനുകളിലായി പതിനാലു ക്ലാസ്സുകള്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു.നൂറില്‍പരം കുട്ടികളുള്ള ഒരു പ്രീപ്രൈമറി വിഭാഗവും നല്ലനിലയില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു.

ലോവര്‍ പ്രൈമറി വിഭാഗം കുട്ടികള്‍ക്കായി "ബുള്‍-ബുള്‍"ശ്രീമതി റജീന ടീച്ചറുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ ഇന്നിവിടെ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു.

മൂവ്വായിരത്തിലധികം പുസ്തകങ്ങളുള്ള ഒരു ലൈബ്രറി കുട്ടികള്‍ക്ക് നന്നായി ഉപയോഗിക്കവിധത്തില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു.ഇരുപതോളം കമ്പ്യൂട്ടറുകളുള്ള കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ലാബും പ്രവര്‍ത്തനസജ്ജമാണ്.ഈ അധ്യയന വര്‍ഷംമുതല്‍ ഒന്നാംക്ലാസ്സില്‍ ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയം ഡിവിഷന്‍ ആരംഭിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ചുമതലകള്‍
പ്രധാന അധ്യാപകന്‍	മുസ്തഫ.എം
സീനിയര്‍ അസിസ്റ്റന്റ്	പാത്തുമ്മക്കുട്ടി.സി
സ്റ്റാഫ് സെക്രട്ടറി	അബ്ദുറഹിമാന്‍.ടി
എസ്.ആര്‍.ജി കണ്‍വീനര്‍. യു.പി	ശശിധരന്‍.കെ
എസ്.ആര്‍.ജി കണ്‍വീനര്‍. എല്‍.പി	ആസ്യബീവി
ബുള്‍-ബുള്‍	റജീന.
വിദ്യാരംഗം	ലിഷ.കെ.എ
ഗണിത ക്ലബ്ബ്	നദീര്‍.കെ.വി
സാമൂഹ്യശാസ്ത്ര ക്ലബ്ബ്	ജസീന.കെ.പി
ഇംഗ്ലീഷ് ക്ലബ്ബ്	സനീറാമോള്‍ എ.എച്ച്
നേച്ചര്‍ ക്ലബ്ബ്	അബ്ദുസാജിര്‍.ഇ
ഹെല്‍ത്ത്ക്ലബ്ബ്	ബീഗം ഫസീല
ഗാന്ധിദര്‍ശന്‍	സഹീദ
സ്പോര്‍ട്സ്	ഉമ്മുല്‍ഫസീല
ഐ.ഇ.ഡി ഇന്‍ ചാര്‍ജ്	മിനി
സ്കൗട്ട് &ലൈബ്രറി	അബ്ദുസാജിര്‍.ഇ
ഹെല്‍പ് ഡെസ്ക്	ജൗഹറ

-->

അപൂര്‍വ്വ ശേഖരങ്ങളുമായി മങ്കടയില്‍

-->

ഉമ്മര്‍ തയ്യില്‍

-->

മങ്കടയിലെ സാമൂഹ്യ സാംസ്കാരിക മേഖലയില്‍ സജീവ സാന്നിധ്യമായ ശ്രി.ഉമ്മര്‍ തയ്യിലിന്റെ ഹോബികളെകുറിച്ചും അമൂല്യശേഖരങ്ങളെ കുറിച്ചും കേട്ടറിഞ്ഞിരുന്നു.അതൊന്നു നേരില്‍ കാണുന്നതിനായി കുറേദിവസമായി ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.ഉമ്മര്‍തയ്യില്‍ തിരക്കിലാണ്.സാംസ്കാരിക-മത-സാമൂഹ്യ സംഘാടകന്‍ എന്ന നിലയില്‍ തിരക്കുപിടിച്ച ലോകത്ത് വളരെ സജീവമായി മാത്രമേ ഉമ്മര്‍തയ്യിലിനെ കാണാനാകൂ...എന്തായാലും ഞായറാഴ്ച്ച രാവിലെ തന്നെ ഞാന്‍ ശ്രി.ഉമ്മര്‍ തയ്യിലിനെ കാണാനായി വീട്ടിലെത്തി.എനിക്കു ലഭിച്ച വിവരങ്ങള്‍ വായനക്കാരുമായി പങ്കുവെയ്കുമ്പോള്‍ വിവരങ്ങളുടെ ക്രോഡീകരണമാണ് എന്നെ കുഴക്കിയത് കാരണം എല്ലാ മേഖലകളിലും ഉമ്മര്‍ തയ്യിലുണ്ട് എന്നത് തന്നെയാണത്.

 1950 ല്‍ തയ്യില്‍ അബ്ദുറഹിമാന്‍ ഹാജിയുടെയും മറിയുമ്മ ഹജ്ജുമ്മയുടെയും മകനായി മങ്കടയില്‍ ജനനം.മങ്കട ഹൈസ്ക്കൂളിലെ പഠനത്തിന് ശേഷം 1964ല്‍ പതിനാലാം വയസ്സില്‍ ഫാറൂക്ക്കോളേജിലും പിന്നീട് ബിരുദ പഠനം ഗവ:വിക്ടോറിയ കോളേജിലുമായിരുന്നു.അവിടെ ഫുട്ബോള്‍ ടീം ക്യാപ്റ്റനായിരുന്നു.ഫുട്ബോളില്‍ കാലിക്കറ്റ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയെ പ്രതിനിധീകരിച്ചു. ആ വര്‍ഷം തന്നെയാണ് വിക്ടോറിയ യൂണിവേര്‍സിറ്റി ചാമ്പ്യന്‍മാരായത്.1974 മുതല്‍ 1982വരെ കസ്റ്റംസ് ആന്റ് സെന്‍ട്രല്‍ എക്സൈസ് ഉദ്യോഗസ്ഥനായി കൊച്ചിയില്‍.പിന്നീട് ജോലിയില്‍ നിന്നും വിടുതല്‍ ചെയ്തു.1983 മുതല്‍ മെഡിസിന്‍ ബിസിനസ്.1992 മുതല്‍ ഇതിന്റെ മൊത്തവ്യാപാരം.

ശേഖരങ്ങള്‍

1.അപൂര്‍വ്വമായ ചെറിയ ഖുര്‍ആന്‍ പ്രതികള്‍.

2.ഒട്ടക പക്ഷിയുടെ മുട്ട.

3.മിക്ക രാജ്യങ്ങളിലേയും നാണയങ്ങളുടെ വിപുല ശേഖരം.

4.ലോക രാജ്യങ്ങളുടെ വിപുലമായ സ്റ്റാമ്പുകള്‍.

5.അപൂര്‍വ്വ വാര്‍ത്തകള്‍ അടങ്ങിയ പത്രശേഖരം.

6.പുരാതന വസ്തുകളുടെ ശേഖരം.

7.പഴയ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റുകള്‍ മുതല്‍ പഴയ സഹപാഠികള്‍,സുഹൃത്തുകള്‍ എന്നിവരുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ നിലനിര്‍ത്തുന്ന ശേഖരങ്ങള്‍.

8.സഹോദരന്‍ ഹംസ തയ്യിലിന്റെ മരണാനന്തര വാര്‍ത്തകളുടെ ആല്‍ബം.

9.അപൂര്‍വ്വ വസ്തുക്കള്‍,പത്രകട്ടിംഗുകള്‍ തുടങ്ങി അവസാനിക്കാത്ത നിരയാണ് ഉമ്മര്‍ തയ്യിലിന്റെ ശേഖരത്തിലുള്ളത്.

ഇതില്‍ ചിലതെങ്കിലും സൂചിപ്പിക്കാതെ പോയാല്‍ ഈ അപൂര്‍വ്വശേഖരങ്ങള്‍ മങ്കടയിലുള്ളത് ഭാവിതലമുറ അറിയാതെ പോകും.

ഒളിമ്പിക്സ് മത്സരത്തോടനുബന്ധിച്ച് ചൈന പുറത്തിറക്കിയ നാണയം ലോക രാഷ്ട്രതലവന്‍മാര്‍ ഉള്‍പ്പെട്ട പ്രധാനവ്യക്തികള്‍ക്ക് മാത്രമാണ് ലഭ്യമായിട്ടുള്ളത്.അത് ഉമ്മര്‍ തയ്യിലിന്റെ ശേഖരത്തിലുണ്ട്.

വിവാഹക്ഷണകത്തുകളില്‍ വലിപ്പത്തില്‍ ഒന്നാം സ്ഥാനത്ത് നിര്‍ത്താവുന്ന U.A.Eയിലെ ശൈഖിന്റെ വിവാഹ ക്ഷണകത്തും നമ്മുക്ക് കാണാം.വെള്ളികൊണ്ടുള്ള വലിയ ആമാടപ്പെട്ടിഅപൂര്‍വ്വ കാഴ്ചയാണ്.

ഉമ്മര്‍ തയ്യില്‍ എന്നപേരുള്ള അപരന്റെ മരണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് മങ്കട ടൗണ്‍ ജുമാമസ്ജിദില്‍ ലഭിച്ച കത്തു് അമൂല്യനിധിയായി സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു ഈ അപൂര്‍വ്വ വ്യക്തിത്വം.

തന്റെ കയ്യിലുള്ള ചെറിയ ഖുര്‍ആന്‍ പ്രതി തന്നെയാണ് ഏറ്റവും വലിയ നിധിയായി അദ്ദേഹം കാണുന്നത്.1.5 cm നീളവും 1cmവീതിയുമുള്ള ഈ ഖുര്‍ആന്‍ പ്രതി 1999ല്‍ എം.ഇ.എസിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുമായി ഷാര്‍ജയില്‍ പോയപ്പോള്‍ അവിടെ നടന്ന ഇന്റര്‍ നാഷണല്‍ ബുക്ക് ഫെസ്റ്റിവെല്ലില്‍ നിന്നാണ് ലഭിച്ചത്.ഈ ഖുര്‍ആന്‍ വായിക്കണമെങ്കില്‍ മാഗ്നിഫെയിം ഗ്ലാസ് ആവശ്യമാണ്.ഇതിന്റെ പുറംചട്ട തുകല്‍കൊണ്ട് പിങ്ക് നിറത്തിലും ഇസ്ലാമിക്ക് ആര്‍ട്ട് ഉപയോഗിച്ചതുമാണ്.വളരെ അപൂര്‍വ്വമായ തുറാബി എന്ന അറബിക് കൈയ്യെഴുത്താണ് ഇതിന് ആധാരം.പഴയകാലത്ത് യുദ്ധത്തിലും യാത്രയിലുംകൊടിതോരണങ്ങള്‍ ഉയര്‍ത്തുമ്പോഴുംവിവാഹ ചടങ്ങുകളിലും ഇത്തരത്തിലുള്ള ചെറിയ ഖുര്‍ആന്‍ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു.ഈജിപ്തിലെ അല്‍ഹുസൈന്‍ പള്ളിയില്‍ 50കിലോഭാരമുള്ള വലിയ ഖുര്‍ആന്‍ പ്രതിയുണ്ട്.അതിന് 80cm നീളവും60 cmവീതിയും 70 cmഉയരവുമുണ്ട്.

തന്റെ കയ്യിലുള്ള നാണയശേഖരങ്ങളില്‍ 1818ലെ ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാകമ്പനിയുടെകാലത്തെ 2/8അണ വലിപ്പത്തിലും ഭാരത്തിലും അപൂര്‍വ്വത കാണിക്കുന്നു.നാണയങ്ങളും സ്റ്റാമ്പുകളും കൃത്ത്യമായി ക്രമീകരിക്കുന്നതില്‍ വളരെ സാമര്‍ത്ഥ്യം കാണിക്കുന്ന ഇദ്ദേഹം ഒരുപാട് മാനസിക സംതൃപ്തി ഇതിലൂടെ തനിക്ക് ലഭിക്കുന്നതായി പറയുന്നു.

സമൂഹത്തില്‍ വളരെയേറെ ഇടപെടലുകള്‍ നടത്തുന്ന ശ്രി.ഉമ്മര്‍ തയ്യില്‍ മക്കരപറമ്പ് വ്യാപാരി വ്യവസായി ഏകോപന സമിതി യൂണിറ്റ് പ്രസിഡന്റായും മങ്കടയിലെ വൈസ് പ്രസിഡന്റായുംപ്രവര്‍ത്തിച്ചു.മങ്കട അനാഥശാല സംഘം ട്രഷറും എം.ഇ.എസ് ജില്ലാ ജോ.സെക്രട്ടറിയുമാണ്.കണ്‍സ്യൂമര്‍ ഫോറം ജില്ലാ വൈസ് പ്രസിഡന്റ്,OISCA ഇന്റര്‍നാഷണല്‍ മലപ്പുറം ജില്ലാ വൈസ് പ്രസിഡന്റ് മങ്കട ടൗണ്‍ ജുമാ മസ്ജിദ് പ്രസിഡന്റ് ,മദീന മസ്ജിദ് ട്രഷറര്‍,എം.ഇ.എസ് വിമന്‍സ് കോളേജ് പ്രസിഡന്റ്, എം.ഇ.എസ് സെല്‍ഫ് ഫൈനാന്‍സിംഗ് കോളേജ് വൈസ് പ്രസിഡന്റ് എന്നീ സ്ഥാനങ്ങള്‍ വഹിക്കുന്നു.

-->

മങ്കട സെന്‍ട്രലില്‍ നിന്നും ഒരു പാട്ടെഴുത്തുകാരന്‍

തയ്യാറാക്കിയത്:ഇഖ്ബാല്‍ മങ്കട

-->

 

-->

മങ്കട പഞ്ചായത്തന്റെ അതിര്‍ത്തിയായ പൂഴികുന്നില്‍ നിന്നുള്ള ടി.കെ.ഉമ്മര്‍ എന്ന കലാകാരനെ മങ്കടകാര്‍ക്ക് പരിചയമുണ്ടാവില്ല. എന്നാല്‍ സെന്‍ട്രല്‍ മെഡിക്കല്‍സിലെ ഉമ്മറിനെ അറിയാത്തവരുണ്ടാകില്ല. മെഡിക്കല്‍ ഷോപ്പ് ബിസിനസ്സാണ് തൊഴില്‍ മേഖലയെങ്കിലും സാഹിത്യാഭിരുചി ജന്മനാല്‍ ഉള്ളതിനാല്‍ ഉമ്മര്‍ എഴുതുകയാണ്.മാപ്പിളപ്പാട്ട്,ലളിതഗാനം,കല്ല്യാണപ്പാട്ടുകള്‍, സ്വാഗതഗാനം, രാഷ്ട്രീയഗാനങ്ങള്‍, പ്രാര്‍ത്ഥനാ ഗീതങ്ങള്‍ തുടങ്ങി മുന്നൂറില്‍പരം പാട്ടുകളും ചെറുതും വലുതുമായി നൂറ്റിഅറുപതില്‍ കൂടുതല്‍ കവിതകളും മുപ്പതോളം ചെറുകഥ,മിനികഥകളും ഉമ്മറിന്റേതായിട്ടുണ്ട്.

"സ്നേഹമായ് “,"കസ്തൂരി”,"ഹിബ "എന്നീ മാപ്പിളപ്പാട്ട് കാസറ്റുകള്‍ പുറത്തിറങ്ങി.വ്യാപാരി-വ്യവസായി സമ്മേളനത്തില്‍ രണ്ടുതവണ പാട്ടുകള്‍ എഴുതി കാസറ്റ് തയ്യാറാക്കി.വ്യാപാരി-വ്യവസായി സംസ്ഥാന പ്രസിഡന്റില്‍ നിന്നും അവാര്‍ഡ് കൈപ്പറ്റിയിട്ടുണ്ട്.

ശ്രി.ടി.കെ.മുഹമ്മദിന്റെയും ശ്രീമതി കുഞ്ഞാച്ചുവിന്റെയും മകനായി വള്ളിക്കാപ്പറ്റയില്‍ ജനിച്ച ഉമ്മര്‍,പ്രീഡിഗ്രി,അഫ് സലുല്‍ ഉലമ എന്‍ട്രന്‍സ് കഴിഞ്ഞ് തൊഴില്‍ രംഗത്തേക്ക് കടക്കുകയായിരുന്നു.ഭാര്യ ഉമൈമത്ത്.മക്കള്‍ ഉമൈറുല്‍ ഇഹ്സാന്‍,ഉമൈറുല്‍ സമാന്‍,ഉമൈറുല്‍ അമാന്‍ എന്നിവരാണ്.

ഉമ്മറിലെ കലാകാരനെ പരിചയപ്പെടാന്‍ ഒന്നുരണ്ട് സൃഷ്ടികളെങ്കിലും വായനക്കാരിലെത്തിക്കണമെന്ന് ഈ ബ്ലോഗ് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

ഉപ്പയെകാണാന്‍

(മിനികഥ)

എന്നാണിനി ഉപ്പ വരികയെന്ന് മോന്‍ ഉമ്മാനോട് ചോദിച്ചു.ഇനി നിന്റെ കല്ല്യാണത്തിനെന്ന് ഉമ്മയുടെ മറുപടി.അവസാനം അവന്‍ ഉമ്മയോട് ചോദിച്ചു.ഇനി എന്നാണെന്റെ കല്ല്യാണം?.ഉമ്മ ചോദിച്ചു.””എന്തിനാ ?.അവന്‍ പറഞ്ഞു, ഉപ്പയെ കാണാന്‍.

അന്ധന്റെ വ്യഥ

(പാട്ട് )

പിറതന്ന മാതാവിന്‍ മുഖമെന്നു കാണാന്‍

പിരിയും വരെ വിധിയില്ലാത്ത ജന്മം

പിറവിയെടുത്ത ഈ മണ്ണൊന്നു കാണാന്‍

പുതിയൊരു പിറവിക്കായ് കാക്കുന്ന ജന്മം

പറക്കമുറ്റാ കിളികളെപ്പോലെ

പരിഭ്രാന്തി കൂടെപ്പിറപ്പായ ജന്മം

പരകോടി നക്ഷത്രം മിഴിതുറന്നാലും

പാതിരാ നിറവോടെ ഒഴുകുന്ന ജന്മം

അന്ധത നല്‍കിയൊരന്ധകാരത്താല്‍

അന്ത്യം വരെ വ്യഥ തീരാത്ത ജന്മം

അന്തരാളത്തില്‍ വിതക്കും വിഷാദം

അന്തര്‍മുഖരാക്കിയതെത്രയോ ജന്മം

കൈവിരല്‍തുമ്പിനാല്‍ അറിയുന്ന കാഴ്ച

കൈയ്യെത്താ ദിക്കിലോ എന്തുണ്ട് രക്ഷ

കദനക്കടല്‍ നീന്തുമിവരുടെ നേര്‍ച്ച

കരകാണ കടല്‍ പോലയല്ലോ പ്രതീക്ഷ.

മാപ്പിളപ്പാട്ട്

നഫറായവര്‍ കുല്ലുമെ ചൊല്ലിടയ്

നഫ്സീ നഫ്സീ നഫ്സീയാ നഫ്സീ

സഫറായിടു ഫീ സഭ മഅ്ശറ

അജബൊടു കൊടുഭയമാല്‍

കുഫ്റോരെരിത്തിടും ഷംസാല്‍

ദീനോര്‍ ഒളിന്തിടും വജ്ഹല്‍,ക്ഷണമിതില്‍

ഹൈറായവരകപ്പെടും കുളിര്‍-

തണലിടുമര്‍ശതിനാല്‍

(നഫറായവര്‍ …....)

നാശം ചെറുഭാഷണവും ഒരു ദോഷ-

മതായുല്ലേഖിതമ്കും(2)

പാശം ചൊന്നീടുക മോശമതായിടു മേടുകളും

കരമിരുകാലുമക്ഷികളും

ഉദ്നുരിയാടും സാക്ഷികളും,സമയമെ

ബന്ദാകമെ ലിസാനുമിന്‍സാന്‍-

അറിന്തവന്‍ ഖദ്റാല്‍

(നഫറായവര്‍ …....)

വേഷം വിണ്ടീടുക മോശമതുണ്ടതി ക്ലേശ-

മിരുണ്ട വിശേ‍ഷം

ദേശം പരദൂഷണ മേഷണി യേശിടുകില്ലതിശം

ദിശയറിയാതെ നഫ് സതുമെ

കശപിശയാം സദസ്സതുമെ,വക്തിലെ

പകലോന്‍ ശരമേറ്റു വിയര്‍ത്ത് കളിത്തിടുമാ ബഹ്റാല്‍

(നഫറായവര്‍ …....)

മോക്ഷം പരിരക്ഷയുരത്തിടയ്-

സാക്ഷിയമാം ഖുര്‍ആന്‍ അതിസൂക്ഷമം

ലേശം മനമൂശയിലേശിയ ദാസിയറില്‍ സുകൃതം

സ്വദ്റും ഹയാതുനൂരിയതോര്‍

ഖബ്റും മമാതു വാസിഅതോര്‍

കടുകിട- സന്ദേഹമെ ശക്കുമതില്ലവര്‍-

ഹിസാബ് തേടുവതോര്‍

(നഫറായവര്‍ …....)

വെളിച്ചം കാണാത്ത കവിത

(കവിത)

ടോര്‍ച്ചടിച്ചെത്തീ ഞാനൊരു

കവിതയെങ്കിലുമൊരിത്തിരി

വെളിച്ചംകാണട്ടെയെന്നോര്‍ത്ത്

ടോര്‍ച്ചിന്റെ ബള്‍ബതാ പെട്ടെന്ന്

പുകപൂണ്ടൊരിത്തിരി

വെട്ടം പുറത്തെറിഞ്ഞില്ല

പിന്നെഞാനാ കവിത

സൂര്യപ്രകാശത്തില്‍

കാണിച്ചിടാനായ് പുറത്തേക്കെടുത്തു

പെട്ടന്നതാ വാനില്‍ മേഘ-

മിരുണ്ട് കറുത്ത് പെരുമഴ പെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി

പിന്നെ ഞാനെത്തി യൊരു-

വൈദ്യുതി ബള്‍ബിന്റെ

താഴത്ത് വെച്ചൊരു സ്വിച്ചിട്ട് നോക്കി

ഒരുനാളും പോകാത്ത വൈദ്യുതി -

യാണെങ്കിലുംമാതരുണമിത്തിരി

പ്രഭ ചൊരിഞ്ഞില്ല.

ഒരുവട്ടമെങ്കിലുംമെന്‍കവിത

വെട്ടം കാണട്ടെയെന്നോര്‍ത്ത് ഞാന്‍

വട്ടം കറങ്ങി.

അട്ടത്തിരുട്ടത്തിരിക്കുന്ന കവിത

വെട്ടപ്പെടട്ടെയെന്നാശിച്ച് പോയി....

"പച്ചില "ലിറ്റില്‍ മാഗസിനുമായി മുനീര്‍ മങ്കട

 

-->

മങ്കടയില്‍ നിന്നും സഹൃദയരുടെ കൈകളിലേക്ക് മുടങ്ങാതെ എത്തുന്ന ലിറ്റില്‍ മാഗസിനാണ് പച്ചില.പച്ചിലയുടെ ആദ്യലക്കത്തില്‍ പറഞ്ഞതുപോലെ തന്നെ "പച്ചില ഒരു പ്രതീകമാണ്.”പച്ചപ്പ് മാഞ്ഞു തുടങ്ങിയഭൂമിക്കുമീതെ അതിജീവനത്തിന്റെ പുതുനാമ്പുകള്‍ കിളിര്‍ത്തുകാണാനുള്ളൊരു പ്രത്യാശ.ആത്മീയവും ശാരീരികവുമായ പ്രശ്ന സങ്കീര്‍ണ്ണതകള്‍ക്കിടയില്‍ പ്രത്യാശയുടെ ഒരു പച്ചതുരുത്താകാന്‍ കഴിഞ്ഞിലെങ്കിലും ഒരുപച്ചിലയെങ്കിലുമാവാന്‍ സാധിക്കുമോ എന്ന അന്വേഷണത്തിന്റെ ഭാഗമായാണ് മുനീര്‍ മങ്കടയും കൂട്ടുക്കാരും ഈ സംരഭത്തിന് തുടക്കം കുറിച്ചത്.സഹപ്രവര്‍ത്തകരില്‍ പലരും പല മേഖലയിലേക്ക് നീങ്ങിയപ്പോഴും പച്ചിലയെ കൈവിടാന്‍ മുനീറിനായില്ല.2010 ഡിസംബര്‍ മാസം ആദ്യ ലക്കം പുറത്തിറക്കിയ ശേഷം ഇതുവരെ മുടങ്ങാതെ ഈ മാസത്തെ ഇരുപതാം ലക്കം സഹൃദയന്റെ കൈകളില്‍ എത്തുമ്പോഴും പച്ചില സജീവമാണ്.മങ്കട അങ്ങാടിയിലുള്ള മുനീറിന്റെ വര്‍ണ്ണം സ്റ്റുഡിയോയിലിരുന്ന് സംസാരിച്ചപ്പോഴാണ് സഹൃദയലോകത്തോടുള്ള കടപ്പാടാണ് ഇത്തരത്തിലുള്ള ലിറ്റില്‍ മാഗസിന്റെ പ്രസിദ്ധീകരണത്തിലേക്ക് നയിച്ചതെന്ന് ചിത്രകാരനും,കവിയും,ചെറുകഥാകൃത്തും, ഫോട്ടോഗ്രാഫറും, ഡോക്യുമെന്ററി സംവിധായകനും ഒപ്പം മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകനുമായ മുനീര്‍ പറഞ്ഞത്.മങ്കട എം.ഒ.ടി.ടി ഐ യുമായി ചേര്‍ന്ന് ചേരിയം മലയിലെ ആദിവാസി ജീവിതത്തെകുറിച്ച് "ഗുഹയിലൊതുങ്ങുന്ന ജന്മങ്ങള്‍"മാപ്പിളപ്പാട്ട് ഗായകനും ചരിത്രകാരനുമായ വി.എം.കുട്ടിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി "മാപ്പിളപ്പാട്ടിന്റെ ചരിത്രവും വര്‍ത്തമാനവും " ജമാല്‍ മങ്കടയെ കുറിച്ച് "when the rain drops",പരിസ്ഥിതി പ്രാധാന്യത്തോടെ നിര്‍മ്മിച്ച "പുഴയുടെ ഉത്ഭവംതേടി"എന്നിവ മുനീറിന്റെ കൈയ്യൊപ്പ് ചാര്‍ത്തിയ ഡോക്യുമെന്ററികളാണ് .മാധ്യമം ദിനപത്രത്തില്‍ മങ്കടയെകുറിച്ചുവരുന്ന ഒട്ടുമിക്ക വാര്‍ത്തകള്‍ക്കുംചിത്രങ്ങള്‍ക്കും പിന്നില്‍ മുനീറാണ്.പ്രബോധനം പതിപ്പിന്റെ മുഖചിത്രം തയ്യാറാക്കിയിരുന്നവരില്‍ ഒരാള്‍ മുനീറായിരുന്നു.കൂട്ടില്‍ ബാപ്പു,ഉമ്മര്‍ എന്നിവരോടൊപ്പം "സ്നേഹമായ് "എന്ന ആല്‍ബം ഡി.വി.‍ഡിയായി പുറത്തിറക്കീട്ടുണ്ട്.മലപ്പുറം ആര്‍ട്ട്ഗ്യാലറിയില്‍ മുനീറിന്റെ ചിത്രങ്ങള്‍ പ്രദര്‍ശനത്തിന് വെച്ചിരുന്നു.മങ്കട ഹൈസ്ക്കൂളിലും കന്നംകുളം ജെ.ജെ സ്കൂള്‍ ഓഫ് ആര്‍ട്സില്‍ നിന്നുമാണ് പഠനം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയത്.മങ്കട ചേരിയം കോരിയാട്ടില്‍ കുടുംബാംഗമാണ്.മങ്കടയിലെ സജീവ സാന്നിധ്യമായ മുനീറിനെ തേടി നിങ്ങള്‍ അലയേണ്ടതില്ല,മങ്കടയിലെ ഓരോ വാര്‍ത്തക്കും ചിത്രത്തിനും പിന്നില്‍ മുനീറുണ്ടാവും.പച്ചിലയിലേക്കുള്ള സൃഷ്ടികള്‍ പച്ചില മാഗസിന്‍,വര്‍ണ്ണം സ്റ്റുഡിയോ കോംപ്ലക്സ്,ടി.എ.എച്ച് ആര്‍ക്കേഡ്സ്,മങ്കട,ഫോണ്‍ 9846116176 എന്ന വിലാസത്തില്‍ അയച്ചാല്‍ മതി.

-->

പപ്പായ ഇലയാണു ഇപ്പോഴത്തെ താരം

 

-->

പപ്പായ ഇലയാണു ഇപ്പോഴത്തെ താരം. ഡെങ്കിപ്പനിക്ക് പപ്പായ ഇല ബഹുവിശേഷം പോലും. പപ്പായത്തിന്റെ തളിരില മിക്സിയിൽ അരച്ച് രണ്ട് ടേബിൾ സ്പൂൺ വീതം മൂന്ന് നേരം മൂന്ന് ദിവസം സേവിച്ചാൽ ഡെങ്കിപ്പനി ഭേദമാകുമെന്ന്. എങ്ങനെയാണു ഈ തളിരിലജ്യൂസ് ഡെങ്കിപ്പനി മാറ്റുന്നത് എന്നോ? ഇത് കഴിച്ച ഉടനെ രക്തത്തിലെ പ്ലേറ്റ്ലെറ്റുകൾ ലക്ഷക്കണക്കിനു പെരുകി അങ്ങനെ അതിന്റെ കൗണ്ട് വർദ്ധിക്കുമത്രെ. എന്തൊരത്ഭുതം! പ്ലേറ്റ്ലറ്റുകൾ എന്നാൽ രക്തത്തിലെ കോശങ്ങളാണു. ശ്വേതരക്താണു , അരുണരക്താണു പോലുള്ള രക്തകോശങ്ങൾ. നട്ടെല്ലിലെ മജ്ജയിൽ വെച്ചാണു ഈ കോശങ്ങൾ നിർമ്മിക്കപ്പെടുന്നത്. ഈ കോശങ്ങളുടെ പരമാവധി ആയുസ്സ് പത്ത് ദിവസത്തിൽ താഴെയാണു. പൊതുവെ ശരീരത്തിലെ ഏത് കോശത്തിന്റെയും ആയുസ്സ് മൂന്ന് മാസമാണു. പുഴ പോലെയാണു ശരീരം. അത് അനവരതം പുതുപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ഇന്നലത്തെ പുഴ അവിടെയില്ല. മൂന്ന് മാസം മുൻപത്തെ നമ്മുടെ ശരീരവും ഇപ്പോൾ ഇല്ല. പപ്പായയില എങ്ങനെയാണു പ്ലേറ്റ്ലറ്റുകളെ ഉല്പാദിപ്പിക്കുക? നമ്മൾ എന്ത് കഴിച്ചാലും അവയൊക്കെ സങ്കീർണ്ണമായ തന്മാത്രകൾ എന്ന നിലയിൽ നിന്ന് എൻസൈമുകളുടെ സാന്നിദ്ധ്യത്തിൽ ലഘുവായി വിഘടിക്കപ്പെട്ട് അമിനോആസിഡുകളായും , ഗ്ലൂക്കോസ് ആയും ധാതുക്കളും ലവണങ്ങളും ആയാണു ചെറുകുടലിലെ സൂക്ഷ്മസുഷിരങ്ങളിൽ കൂടി രക്തത്തിൽ പ്രവേശിച്ച് ശരീരത്തിൽ കടക്കുന്നത്. നമ്മൾ കഴിക്കുന്ന ആഹാരം ചെന്ന് വീഴുന്ന ആമാശയമോ ചെറുകുടലോ വൻ‌കുടലോ ഒന്നും ശരീരത്തിന്റെ ഉൾഭാഗമല്ല. അങ്ങനെ രക്തത്തിൽ കടന്ന അമിനോ ആസിഡുകളും മറ്റും ചേർന്നാണു എല്ലാ ശരീരകോശങ്ങളും ഉണ്ടാകുന്നത്. പപ്പായ ഇലയിൽ സ്പെഷ്യലായി എന്താണു ഉള്ളത്? ഒരു സ്പൂൺ പപ്പായ ജ്യുസ് ശരീരത്തിൽ കുത്തി വെച്ചാൽ വിവരം അറിയും. ഇത്രയും പറഞ്ഞത് പത്താം തരം നിലവാരത്തിലെ സയൻസ് മാത്രം.

-->

കുടുംബ ബന്ധങ്ങളുടെ കെട്ടുറപ്പുമായി മങ്കട വെള്ളോടി കോംപ്ലക്സ്

-->

തൊണ്ണൂറു വര്‍ഷത്തിലധികം പഴക്കമുള്ള മങ്കട വെള്ളോടി തറവാട് കാണുന്നതിനായി അരീക്കോട് ഫെഡറല്‍ ബാങ്ക് ശാഖയിലെ മാനേജറും തറവാട്ടിലെ ഇളയ സന്തതിയുമായ ശ്രീ.രവീന്ദ്രനെ സമീപിച്ചു.വളരെ സന്തോഷത്തോടെയാണ് അദ്ദേഹം വെള്ളോടി കോംപ്ലക്സിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞത്.

                             കുളികടവുകളോടെയുള്ള കുളം

പഴയ ജന്മിയായ നെമ്മിനി ശ്രീമാനവിക്രമനുണ്ണി വെള്ളോടിയുടെയും രുഗ്മിണി കോവിലമ്മയുടെയും എട്ടുമക്കളും ഇന്ന് കേരളത്തിനകത്തുംപുറത്തുമായി വിവിധ ജോലികളില്‍ മുഴുകുമ്പോഴും വര്‍ഷത്തില്‍ രണ്ടുതവണ ഒത്തുകൂടുന്നതിനായി അഞ്ച് ഏക്ര വരുന്ന തറവാട് ഭൂമിയില്‍ എട്ട് കോട്ടേജുകളുണ്ടാക്കി തങ്ങളുടെ ഒരുമ കാണിക്കുന്നു.ഈ കോംപ്ലക്സിന്റെ തുടര്‍ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കായി ഒരു ട്രസ്റ്റും രൂപീകരിച്ചു.ഒരു പെതു കണ്‍വെന്‍ഷന്‍ സെന്ററും ഇതിനോട് ചേര്‍ന്നുണ്ട്.തങ്ങളുടെ അടുത്തതലമുറ പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കാതെ പോകരുതെന്ന തീരുമാനമായിരുന്നു ഇപ്രകാരമുള്ള കൂട്ടായ്മക്ക് വേദിയെരുക്കാന്‍ കാരണമായതെന്ന് ശ്രീ.രവീന്ദ്രന്‍ പറഞ്ഞു.വീടും പരിസരവും ചുറ്റി നടന്നു കണ്ടപ്പേള്‍ മങ്കട അങ്ങാടിക്ക് സമീപംരണ്ടു കുളകടവോടു കൂടിയ മനോഹരമായ ഒരു കുളവും കാവും നാലുകെട്ടുംഇന്നും കേടുകൂടാതെ സംരക്ഷിച്ചു പോരുന്നു എന്നത് ഏറെ സന്തോഷം നല്‍കുന്ന കാഴ്ചയായിരുന്നു.

-->

ഇളയമകന്‍ ശ്രി.രവീന്ദ്രന്‍

ശ്രീമാനുണ്ണി വെള്ളോടിയുടെ കുടുംബം ചേരിയംമലയുടെ അപ്പുറത്തുള്ള നെന്മിനി ഭൂമിയുടെ അവകാശികളായിരുന്നു വെന്നും ഭൂമി മനോരമക്ക് പാട്ടത്തിന് നല്കിയതായിരുന്നുവെന്നും അറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞു.സമീപകാലത്ത് പന്തലൂര്‍ ക്ഷേത്രഭൂമി സ്വകാര്യ വ്യക്തിയില്‍ നിന്ന് തിരിച്ചു പിടിക്കാനായി നടത്തുന്ന കോടതി വ്യവഹാരങ്ങള്‍ പത്രങ്ങളില്‍ നമ്മള്‍ വായിച്ചതാണ്.ബോംബെ മുന്‍സിപ്പല്‍ കോര്‍പ്പറേഷന്റെ ഡെപ്യൂട്ടി കമ്മീഷ്ണറായിരുന്ന ആദ്യമലയാളി ശ്രീ.ബാലചന്ദ്രന്‍ ഈ കുടുംബത്തിലെ മൂത്ത സന്തതിയാണ്.

                                                      സര്‍പ്പ കാവ്

 -->അംഗങ്ങള്‍:

1.വെള്ളോടി ബാലചന്ദ്രന്‍-ഡെ.മുന്‍സിപ്പല്‍ കമ്മീഷ്ണര്‍,മുംബൈ.(Rtd.)

2.ശ്രീമതി.കമലാവതി.ഡയരക്ടര്‍.ടി.ടി.ഐ മലപ്പുറം.(Rtd.)

3.ഭാര്‍ഗവി രാജ.പ്രൊ.ഗുരുവായൂരപ്പന്‍ കോളേജ്.കോഴിക്കോട്.(Rtd.)

4.വെള്ളോടി വിശ്വനാഥന്‍ സൂപ്രണ്ടിംഗ് എന്‍ജിനീയര്‍.pwd.(Rtd.)

5.ഡോ.വെള്ളോടി സത്യനാഥന്‍ .ഡെര്‍മറ്റോളജിസ്റ്റ് മഞ്ചേരി.(Rtd.)

6.ശ്രീമതി.മാലിനി പ്രഭാകരന്‍.എസ്.ബി.ഐ. എര്‍ണാംകുളം.(Rtd.)

7.ശ്രീമതി.പത്മിനി രാജേന്ദ്രന്‍.ഹെഡ്മിസ്ട്രസ്.കടന്നമണ്ണ.(Rtd.)

8.വെള്ളോടി രവീന്ദ്രന്‍.മാനേജര്‍ .ഫെഡറല്‍ ബാങ്ക്.അരീക്കോട്.

-->

Spirit of give and take
  
for the people of mankada,communal aminity is a common heritage

vinu abraham -The Week corrospondant april 6,1997

reprint-  iqbal mankada

Malappuram district in north kerala is considered a hot bed of religious fanaticism and is infamous for the unholy alliances between religious outfits and underworld gangs. But the picturesque village of mankada near panthaloor hills deep inside this district is an exception if ever there was in.

Two recent happenings proved the brilliant tradition of communal amity in mankada. While Vasudevan Namboothiri ,a Brahmin,donated a piece of his land for the extension of a mosque ,a muslim woman mariyumma hajjumma ,parted with her property so that an old temple could b renovated.

The existing masjid was too small to hold all the local devotees and many had started going to a distant one.when the renovation committee of karkidakam Bilal juma masjid approached Moothedath Vasudevan Namboothiri for three cents of his land adjoining the masjid ,he readily agreed to their request.The committee was willing to give the going rate for the land but nampoothiripad would not even listen to such talk.”Napoothiri did not have the slightest hesitation in giving us the land for the masjid” said a committee member.

Moothedath Vasudevan Namboothiri was reluctant to talk about his good deed.For him ,donating a small plot for a place of worship was the most naturalthing to do.It didn't matter that the request came from people belonging to another religion.

“I dont think there is anything unusual in this”he said. In this village ,we have been living in perfect religious harmony and my deed is tune with that. Of course his action did not surprise the villagers. Years ago ,hi father Sankaran nampoothiri had donated 16 acres to construct a mosque at neighbouring Vellayoor.The land on which the karkidakam Bilal juma masjid stands was also donated Sankaran nampoothiri.

The kovilakam or the local royal family,at mankada has also been maintaining a very cordial relationship with the muslms.Old timers recall that during malabar rebellion of 1921,which saw an uprising by poor muslims against the British and upper caste Hindus,many muslims stood gurd outside the kovilakam.In return the kovilakam gave land,wood and money to needy muslims.

When the time came for the muslims to reciprocate this kindness ,they didnot disappoint.For long,it was known to the villegers that there was an old temple covered by bushes and shrubs in Thayyil famil's property. people wouldnot go anywhere near the place for fear of invoking the wrath of the gods.Infact, Mariyumma's husband Abdu Rahman Haji had told her and their five children to keep a safe distance from the temple.

“He had instructed us not to move even a stone from the temple precincts. He was conscious that we had no right to disturb it or use the property for some other purose.” said said mariyumma's son ummer thayyil .

Reacently some hindu devotees engaged a priest to conduct a devaprasnam which reinforced their desire to renovate the old structure and restore it to its past glory.

On learning about the divine revelation, thayyil mariyumma and her children immediately decided to part with the property on which the temple stood.”Though the land has been with us for many years it is true that there was a hindu temple there.Therefore my family only has the greatest pleasure in giving back the land.'said mariyumma.”my husband believed that all religions should coexist happily and I think this is a good opportunity for us to live up to his wish”

The reclamation and renovation work of the temple have already started.According to historians like Prof.M.G.S NARAYANwho have studied what remains of the manikedathu siva temple .

-->

It was built about 700 hundred years ago.Historians have aso reclaimed many stone tablets with inscriptions done in the 13 th and 14 th centuries.

Thus both from historical and religious perspectives,the manikedath siva temple has now become a centre of attraction,thanks to old muslim women's fine gesture. Infact after it is restored and renovated ,it could become the first public temple at mankada. The only other temple is the private one owned by the kovilakam.

മാറാ രോഗികള്‍ക്ക് സ്വാന്ത്വന സ്പര്‍ശവുമായി മങ്കട പാലിയേറ്റീവ് അസ്സോസിയേഷന്‍

Reg.No 218/08

(തയ്യാറാക്കിയത് :ഇഖ്ബാല്‍ മങ്കട)

മങ്കടയിലെ പാലിയേറ്റിവ് ക്ലിനിക്കിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ ഒരു റിപ്പോര്‍ട്ട് ബ്ലോഗില്‍ പോസ്റ്റ് ചെയ്യണ്ണം എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയാണ് തയ്യില്‍ അബ്ദുറഹിമാന്‍ ഹാജിയുടെ കുടംബവീട്ടിലെ താല്‍കാലിക കെട്ടിടത്തില്‍ എത്തിയത്.ഓഫീസ് അസിസ്റ്റന്റായ ശ്രീ.നാസറിനെ കണ്ട് ആഗമനോദ്ദേശം പറഞ്ഞപ്പോഴെക്കും പാലിയേറ്റീവ് ക്ലിനിക്കിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ അദ്ദേഹം വിശദീകരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു.

-->

കോഴിക്കോട് മെഡിക്കല്‍ കോളേജ് കേന്ദ്രീകരിച്ചാണ് കേരളത്തില്‍ പാലിയേറ്റീവ് പ്രവര്‍ത്തനം ആരംഭിച്ചത്.ഇതിന്റെ ഒരു ലിങ്ക് സെന്റര്‍ 1996 ല്‍ മഞ്ചേരിയില്‍ തുടങ്ങി.ശ്രീ.അബ്ദുറഹിമാന്‍ ഡോക്ടറുടെ നേതൃത്വത്തിലാണ് മഞ്ചേരിയിലെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നടന്നിരുന്നത്.NNPC(NEIGHBOUR NETWORK PALIATIVE CARE)എന്ന രീതിയിലായിരുന്നു പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നടന്നിരുന്നത്.

ഓഫീസ് അസിസ്റ്റന്റ്: ശ്രീ.നാസര്‍

-->

ചികിത്സകള്‍ക്ക് പരിധിയുണ്ട് പരിചണങ്ങള്‍ക്ക് പരിമിതിയില്ല

മാരകങ്ങളായ മാറാരോഗങ്ങളാല്‍ ജീവിതം നരകതുല്ല്യമായ നിരാലംബരും നിര്‍ദ്ധനരുമായ വരെ സഹായിക്കുന്നതിനായി 2008ഏപ്രില്‍ മുതല്‍ മങ്കടയില്‍പാലിയേറ്റീവ് കെയര്‍ പ്രവര്‍ത്തനം ആരംഭിച്ചു.ശ്രീ.മജീദ് സ്വലാഹി പ്രസിഡന്റും ശ്രീ.സി.അബ്ദുറഹിമാന്‍ സെക്രട്ടറിയുമായി മങ്കടയിലെ പ്രവര്‍ത്തനം സജീവമായി മുന്നോട്ടു പോകുന്നു.

കെട്ടിടം പണിയാനുള്ള സ്ഥലം

-->

പാലിയേറ്റീവുമായി എങ്ങിനെയെല്ലാം സഹകരിക്കാം

ഒരു സാധാരണ വ്യക്തിക്കുള്ളതിനേക്കാള്‍ വളരെയധികം ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കും വേദനകള്‍ക്കും പ്രയാസങ്ങള്‍ക്കും പരിഹാരം കാണേണ്ടവരാണ് രോഗികള്‍.എന്നാല്‍ ഇവയില്‍ ഒന്നിനു പോലും പരിഹാരം കാണാനാവാതെ വീര്‍പ്പുമുട്ടുന്നവരാണ് ദീര്‍ഘകാല രോഗികള്‍.ഇവരെ ഏതെങ്കിലും വിധത്തില്‍ സഹായിക്കാന്‍ കഴിയാത്തവരായി സമൂഹത്തില്‍ ആരുംതന്നെയില്ല. രോഗിയുടെയുംകുടുംബത്തിന്റെയും അപരിമിതമായ ആവശ്യങ്ങള്‍ നിവര്‍ത്തിക്കുന്നതിലേക്കായി സാമ്പത്തികമായും ശാരീരികമായും സഹകരിക്കുന്നതിന് പുറമേ അരി,പച്ചക്കറി,പലചരക്ക് സാധനങ്ങള്‍ യൂണിഫോം,കുട,ബാഗ്,കാലാവധികഴിയാത്ത മരുന്നുകള്‍,ചികിത്സാ ഉപകരണങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയവ നല്‍കി ആര്‍ക്കും സഹകരിക്കാം.

പാലിയേറ്റീവുമായി ആര്‍ക്കെല്ലാം സഹകരിക്കാം

ഭീതിജനകമായ ദീര്‍ഘകാല രോഗങ്ങളാല്‍ കഷ്ടതയലുഭവിക്കുന്നവരെ സഹായിക്കാന്‍ സന്മനസുള്ള ആര്‍ക്കും ഈ ബാധ്യതയില്‍ പങ്കാളികളാകാവുന്നതാണ്.വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍,സര്‍ക്കാര്‍ ജീവനക്കാര്‍,തൊഴിലാളികള്‍,കച്ചവടക്കാര്‍,കര്‍ഷകര്‍,വീട്ടമ്മമാര്‍,മത- സാസ്കാരിക-രാഷ്ട്രീയ പ്രവര്‍ത്തകര്‍ തുടങ്ങി എല്ലാവര്‍ക്കും സഹകരിക്കാവുന്നതാണ്.

ക്ലിനിക്കിന്റെ പ്രവര്‍ത്തന പരിധി

മങ്കട പഞ്ചായത്ത് പൂര്‍ണ്ണമായും,മക്കരപറമ്പ്, അങ്ങാടിപ്പുറം, കൂട്ടിലങ്ങാടി പഞ്ചായത്തുകളുടെ ഭാഗങ്ങള്‍ എന്നിവിടങ്ങളിലെ ദീര്‍ഘകാല രോഗികളാണ് അസ്സോസിയേഷന്റെ കീഴിലുള്ളത്.

ക്ലിനിക്കില്‍ ലഭിക്കുന്ന സേവനങ്ങള്‍

ഒ.പി യൂണിറ്റ് :രോഗികളെ ക്ലിനിക്കില്‍ വെച്ച് പരിശോധിക്കുന്നു.

ഹോം കെയര്‍ യൂണിറ്റ് :ഡോക്ടര്‍,നേഴ്സ്,വളണ്ടിയര്‍ എന്നിവര്‍ രോഗിയെ വീട്ടില്‍ ചെന്ന് പരിശോധിക്കുന്നു.

• ക്യാന്‍സര്‍,പക്ഷാഘാതംപോലുള്ള രോഗങ്ങള്‍ ബാധിച്ചവര്‍ക്ക് സൗജന്യ പരിചരണം.
• വാട്ടര്‍ ബെഡ്,വീല്‍ചെയര്‍,ക്രച്ചസ്,ഓക്സിജന്‍ സിലിണ്ടര്‍ എന്നിവ നല്‍കല്‍.
• വൃക്കരോഗികള്‍ക്കാവശ്യമായ സഹായങ്ങള്‍.
• നട്ടെല്ലിന് ക്ഷതമേറ്റവര്‍ക്കുള്ള തൊഴില്‍ പരിശീലനം,
• പാവപ്പെട്ട രോഗികള്‍ക്ക് അരി വിതരണം.
• പുനരധിവാസ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍.............

നിലവില്‍ താല്‍കാലിക കെട്ടിടത്തില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ക്ലിനിക്കിന് പ്രതിദിനം വലിയ സാമ്പത്തിക ബാധ്യതയാണുള്ളത്.ഇതോടൊപ്പം ഭാവിയിലേക്കായി സ്വന്തംസ്ഥലവും കെട്ടിടവും ആവശ്യമാണ്.ഉദാരമതികളുടെ സഹായങ്ങള്‍ തന്നെയാണ് ഈ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കുള്ള മൂലധനം.

രോഗികള്‍ മാത്രമല്ല രോഗിയുടെ കുടുംബവും സംരക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ടവരായതിനാല്‍ പാലിയേറ്റീവ് പ്രവര്‍ത്തനം ഒരിക്കലും അവസാനിക്കുന്നില്ല.

നമ്മുക്ക് നമ്മോടു തന്നെ ചോദിക്കാം

• നാം അനുഭവിക്കുന്ന സൗകര്യങ്ങളും ആരോഗ്യവും ശാശ്വതമാണോ?
• നാം രോഗിയാവില്ലെന്നുറപ്പുണ്ടോ?
• സമ്പത്തും ജീവിത സൗകര്യങ്ങളും തന്ന് നമ്മെ പരീക്ഷിക്കുന്ന ദൈവം തിരിച്ച് മറ്റൊരവസ്ഥകൊണ്ട് പരീക്ഷിക്കില്ലെന്ന് എന്താണ്ഉറപ്പ് ?
• രോഗങ്ങള്‍ക്കും ദുരിതങ്ങള്‍ക്കും ജാതി- മത -ലിംഗ-കാല വ്യത്യാസമുണ്ടോ ?

ഓര്‍ക്കുക......

രോഗി പരിചരണവും സംരക്ഷണവും രോഗിയുടെയും കുടുംബത്തിന്റെയും മാത്രമല്ല നമ്മുടെ കൂടി ബാധ്യതയാണ്.

നിങ്ങളുടെ സഹായങ്ങള്‍ കഴിയുമെങ്കില്‍ നേരത്തെ ഒരാളില്‍ എത്തട്ടെ. സഹായിക്കുക നന്മ നിറഞ്ഞ ഈ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെ .ബ്ലോഗിന്റെ എല്ലാവിധ പിന്‍തുണയും ഈ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്ക് നല്‍കുന്നു.

Mankada Paliative Care Association

Reg.No:218/08

mankada.P.O, Malappuram Dist. Kerala

തയ്യില്‍ മറിയുമ്മയുടെ നന്മയും മുത്തേടത്ത് മനയുടെ ദാനവും

തയ്യാറാക്കിയത്:കമാല്‍ അഹമ്മദ്

(ലേഖകന്‍ റിട്ട.അഡ്മിനിസ്ട്രേറ്റ് ഓഫീസറുംരാമപുരം ജെംസ് കോളേജ് ഭരണസമിതിയംഗവുംമങ്കട പൊതുജന വായനശാല വൈസ്.പ്രസിഡന്റുംതാലൂക്ക് ലൈബ്രറി കൗണ‍സില്‍ അംഗവുമാണ്)

മനുഷ്യപ്പറ്റിന്റെ ആര്‍ദ്രതവറ്റാത്ത മണ്ണാണ് മങ്കട.കാലത്തിനൊപ്പം കുതിക്കുമ്പോഴും ചര്ത്രത്തിന്റെ തുടിപ്പ് നാട് നെഞ്ചേറ്റുന്നു.സ്നേഹമാണ് വള്ളുവനാട് രാജവംശത്തിന്റെ പഴയ ആസ്ഥാനമായിരുന്ന മങ്കടയുടെ മുഖമുദ്ര.സ്ഥലംഅന്യാധീനപ്പെട്ട മാണിക്യേടത്ത് മഹാശിവക്ഷേത്ര നിര്‍മ്മാണത്തിന് ആവശ്യമായ സ്ഥലം വിട്ടുകൊടുത്തത് പ്രശസ്ത കുടംബാംഗമായ തയ്യില്‍ മറിയുമ്മയാണ്.1921ലെ മലബാര്‍കലാപത്തില്‍ മങ്കടകോവിലകത്തെയും അവിടെ അഭയം പ്രാപിച്ച ഹിന്ദുക്കളെയും ലഹളക്കാരില്‍ നിന്നും ബ്രിട്ടീഷുപട്ടാളക്കാരില്‍ നിന്നും രക്ഷിക്കാന്‍ കാവല്‍ നിന്നിരുന്നത് മുസ്ലിം സഹോദരന്‍മാരായിരുന്നു.ആരാധനാലയം സ്ഥാപിക്കാന്‍ സഹായിക്കണമെന്ന മുസ്ലിംകാരണവരുടെ അഭ്യര്‍ത്ഥനയെ തുടര്‍ന്ന് മങ്കട അങ്ങാടിയില്‍ പള്ളിനിര്‍മ്മിക്കുന്നതിനാവശ്യമായ സ്ഥലവും സാധന സാമഗ്രികളും സാമ്പത്തിക സഹായവും കോവിലകം അധികാരികള്‍ നല്‍കി.കര്‍കിടകത്ത് ജുമാമസ്ജിദ് നിര്‍മ്മിക്കാന്‍ ആവശ്യമായ ഭൂമിനല്‍കിയത് ജന്മികുടുംബമായ മൂത്തേടത്ത് മനയായിരുന്നു.നന്മയുടെ പടിപ്പുരതുറന്ന് മങ്കട കോവിലകം ഇന്നും തലയുയര്‍ത്തി നില്‍ക്കു്ന്നു.മങ്കട,കടന്നമണ്ണ,ആയിരനാഴി,അരിപ്ര കോവിലകങ്ങളടങ്ങുന്നവള്ളുവനാട് സ്വരൂപത്തിന് പല്ലവ രാജവംശവുമായി ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നതായി ചരിത്ര രേഖകള്‍ .മാമാങ്കം നടന്നിരുന്ന സമയത്ത് ചാവേര്‍പ്പട പുറപ്പെട്ടതുമായും മങ്കടക്ക് ബന്ധമുണ്ട്.പച്ചപ്പ് നിറഞ്ഞ കുമാരഗിരി എസ്റ്റേറ്റുംകിഴക്ക് കോട്ടപ്പോലെ നില്‍ക്കുന്ന ചേരിയംമലയും ഗ്രാമത്തിനു ചാരുതയേകുന്നു.കാര്‍ഷിക സംസ്കൃതി ഇന്നും കാത്തു സൂക്ഷിക്കുന്നു.പഴയ പ്രൗഡിയില്ലെങ്കിലും ആഴ്ചചന്ത ഇപ്പോഴും നിലനില്‍ക്കുന്നു.പകിടകളി,കടന്നമണ്ണ,മങ്കട പ്രദേശങ്ങളിലെ കാളപൂട്ട് എന്നിവ കേളികേട്ടതാണ്.മങ്കട കോവിലകം വകയായിരുന്ന ഹൈസ്ക്കൂള്‍ ഗ്രൗണ്ടില്‍ മഴക്കാലത്തിന് ശേഷം നടന്നി

രുന്ന സെവന്‍സ് ടൂര്‍ണമെന്റ് കേരളത്തില്‍ അറിയപ്പെടുന്ന ഒന്നായി.മഴക്കാലത്ത് വെള്ളം പൊന്തിയിരുന്ന ഗ്രൗണ്ടില്‍ മുതിര്‍ന്നവരും കുട്ടികളും കളിച്ചിരുന്നത് പില്‍ക്കാലത്ത് മഴക്കാല ഫുട്ബാളായി മാറി.

ടൈറ്റാനിയം അബു,വൈദ്യര്‍ ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍,കുട്ടന്‍മേനോന്‍,

സുരേന്ദ്രന്‍,അബ്ബാസ്,ഉമ്മര്‍ തയ്യില്‍ തുടങ്ങി ഒട്ടേറെപ്പേരെ ഈ കാളപൂട്ട് കണ്ടം സംഭാവന ചെയ്തു.

കാര്‍ഷിക പ്രക്ഷോപങ്ങള്‍ക്ക് സാക്ഷ്യംവഹിച്ച വെള്ളില മങ്കട പഞ്ചായത്തിലാണ്.കര്‍ഷക പ്രക്ഷോപങ്ങളിലൂടെ വളര്‍ന്നുവന്നവരാണ് മഞ്ചേരിയിലെ അഡ്വ.പത്മനാഭപണിക്കര്‍,പൊന്നിക്കാവില്‍ അപ്പുനായര്‍,അങ്ങാട് കു‌ഞ്ഞുകുട്ടപണിക്കര്‍ തുടങ്ങിയവര്‍.

കോവിലകം വകയായുള്ള എലിമെന്ററി സ്കൂളായിരുന്നു വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുള്ള ഏക ആശ്രയം.എട്ടാം ക്ലാസിനപ്പുറം പഠിക്കണമെങ്കില്‍ മഞ്ചേരി,മലപ്പുറം,പെരിന്തല്‍മണ്ണ ഹൈസ്കൂളുകളെ ആശ്രയിക്കണമായിരുന്നു.1957ല്‍ മങ്കട എലിമെന്ററി സ്കൂള്‍ മലബാര്‍ ഡിസ്ട്രിക്ക്ബോര്‍ഡ് ഏറ്റെടുത്ത് ഹൈസ്ക്കൂളാക്കി ഉയര്‍ത്തി.ഇപ്പോള്‍ ഗ്രാമത്തില്‍ 14പ്രൈമറി വിദ്യാലയങ്ങളും രണ്ട് ഹയര്‍സെക്കന്‍ഡറിസ്കൂളുകളും ഒരു ടിടിഐ സെന്ററുമുണ്ട്.

സാംസ്കാരിക രംഗത്തും ഗ്രാമത്തിന് തനതായ സ്ഥാനമുണ്ട്.കടന്നമണ്ണ,മങ്കട കലാസമിതികളും മങ്കട പൊതുജനവായനാശാലയും നാടിനു പുതിയ ഊര്‍ജ്ജം നല്കി.സിനിമ ഛായഗ്രഹകന്‍ മങ്കട രവിവര്‍മ്മ,നെഹൃയുവകേന്ദ്ര റീജ്യണല്‍ കോരഡിനേറ്റര്‍ ആയിരുന്ന ഹംസ തയ്യില്‍,പത്രപ്രവര്‍ത്തകനും സാംസ്കാരിക മത നേതാവുമായിരുന്ന അസീസ് മൗലവി,ജില്ലയിലെ ഗ്രന്ഥശാലാപ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റെ കുലപതിയായിരുന്ന അഹമ്മദലി മാസ്റ്റര്‍

പാളയം ഇമാം ജമാല്‍ മങ്കട,സിനിമാ നിര്‍മ്മാതാവുംസംവിധായകനുമായ സമദ് മങ്കട,കവികളായ വി.എംകൊച്ചുണ്ണി,എ.പി വാസു എന്നിവര്‍ മങ്കടയു‍ടെ സാംസ്കാരിക മേഘലയുടെ സംഭാവനകലാണ്.

 2..മലപ്പുറം ജില്ലയിലെ പ്രധാന വിവരങ്ങള്‍

 BRIEF HISTORY

         Malappuram district came into existence on June 16, 1969. Malappuram district is composed

of portion of the erstwhile Palakkad and Kozhikode districts. It was carved out of Ernad taluk and

portions of Tirur taluk of Kozhikode district and portions of Perinthalmannna and Ponnani taluks of

Palakkad district. The ancient history of the places comprising of the district is obscure. However,

there are some pre-historic relics found in some parts of the district, particularly Dolmens, Menhirs

and Rock-cut caves. In Manjeri town and in Nilambur village, these relics are found. Rock-cut caves

are also seen in Trumbuli, Puliyakkode, Trikkulam, Urakam, Melmuri, Ponmala, Vallikunnu and

Vengara. The ancient archeological relics include the fortified palace of the eastern branch of the

Zamorin’s family known as Kizhakke Kovilakom. The Zamorins held sway over Malappuram and

their chieftain Para Nambi, ruled the area in early days. There are some renowned old temples in the

district, which have archeological and architectural values. Of them Thirunavaya Vishnu temple,

Triparangode Siva temple, Hanumankavu, Chamravattathu Ayyappankavu, Trikkandiyur Siva

temple, Keraladhiswaram Vishnu temple, Vennayur Vishnur temple and Karikkad Subramonia

temple are important.

         During the Sangam period, the district formed part of the Chera Empire. No further details are

available about the life and culture of the people either during the Sangam age or in the post-Sangam

age. However, the inscriptional evidence found at the Triparangode temple indicates that Goda Ravi

of the Chera empire had his sway over this region. Similarly details of the rulers of Ernad, who were

the ancestors of later Zamorins, figure in the Jewish copper plates of Bhaskara Ravi Varman (1000

AD) and in the Kottayam copper plates of Veera Raghava Chakravarthy (1225 AD). The later history

of the district is interwoven with the history of Zamorin’s rule. Zamorin or Samury or Samuthiri

originally belonged to Nediyiruppu in Ernad taluk of Malappuram district before shifting his seat to

Kozhikode. The conquests of Zamorin in the pre-Portuguese period deserve special mention,

particularly his conquests over Parappanad and Vettathunadu (Tanur). The war with

Valluvakkonathiri ended in establishing Zamorin’s superiority and gave him the honour of presiding

over the Mamankam, as the ‘Rakshapurusha’ or protector of Mamankam. By 1400 AD Zamorin

acquired hegemony over the entire district.

         The Portuguese period commences with the arrival of Vasco Da Gama on the Kerala coast in

1498. The Zamorin gave him all facilities for trade; however, the attitude of the Portuguese

                                                                                                       1

underwent radical changes resulting in conflicts with the Zamorin. Ponnani (which now forms part of

the district) also was an important target of the Portuguese. In 1507 Almeida raided Ponnani and

started building a fortress there in 1585. By the close of the 16th century, the Portuguese supremacy

in the Malabar Coast started dwindling and it slowly declined giving political advantage to the Dutch.

Unmindful of Portuguese opposition, the Zamorin entered into a treaty with the Dutch East India

Company on 11th November 1604. This was followed by another treaty in 1608, which confirmed the

earlier treaty and the Dutch assured assistance to Zamorin in expelling the Portuguese. By the middle

of the 17th century, the Dutch had monopoly of the foreign trade in the Kerala coast except for small

English factories at Ponnani and Calicut. The arrival of Captain Keeling at Kozhikode in 1650 and

the conclusion of a treaty with the Zamorin paved way for the British supremacy in the region.

Though the British had to face stiff resistance in Malabar from the Portuguese, the Dutch and the

French, the English in the earlier years mainly concentrated in fostering trade rather than involving

themselves in military exercises.

         The Mysorean invasions during the period had political overtones in Malabar. During his

conquest between 1766-93, Haider Ali marched to Ponnani facing stiff resistance from the local

Nairs. Haider Ali adopted severe and primitive means for punishing enemy troops. With headquarters

at Manjeri, his troops spread all over the district capturing men, women and children. His draconian

measures produced an outward calm in the district though it did not last for long. During 1768-73

Haider was busy with his campaigns against the Mahrattas, but at the end of 1773, he again invaded

Malabar through the Thamarasseri pass. In 1778 a rebellion broke out against the authority of

Mysorean ruler. The English East India Company encouraged the local rulers and they helped the

local people to rise to shake off the Mysorean yoke. The British force under Col. Humberstone had to

face the Mysorean army led by Makhdum Ali, which ended in the death of the latter in April 1782.

The greater part of his army was also lost. At this juncture, Haider Ali sent his son Tippu Sultan to

restore his authority over Malabar. But Tippu could not continue for long in Malabar as his father

passed away and he had to inherit his father’s throne. In 1788 Tippu Sultan again invaded Kerala

with a large army and without facing much resistance he could establish his suzerainty and establish

Feroke as his capital. But the signing of the treaty at Serinagapatanam in 1792 resulted in the collapse

of the Mysore throne and the large tract of Malabar, which was under the authority of Mysoreans,

was ceded to the British. The British Commissioner’s effected a political settlement and thereby the

rulers of Parappanad and Vettathunad were required to pay their revenues through the Zamorin, who

was also temporarily vested the powers to administer justice over all these petty Rajahs. these

arrangements also did not last long as the revenues of the district could not be paid by the Zamorin to

the British promptly. Under the strict orders of the Governor of Bombay on 5th July 1796, the

Commissioners took the direct management of the Zamorin’s estates, but on payment of dues they

                                                                                                        2

returned the territories to him. However, the rebellion of Manjeri Attan Gurukkal again resulted in

non-payment of revenues by Zamorin and the Company taking this opportunity assumed the control

of the districts governed by the Zamorin in October 1798. Thereafter the British Collectors ruled

Malabar, which include the present Malappuram district. During the reign of the British also, the

peace of the region was often disturbed due to Mappila riots. At the close of the 19th century the

situation in the district was almost peaceful.

         The Indian National Congress was founded in 1885 and many delegates from Kozhikode and

Malabar attended the annual sessions of the Congress held at various places in the country. However,

no organised political movement took place until the beginning of the 20th century. In 1908, the

District Congress Committee was formed in Malabar and many people actively participated in its

activities. The first political conference was held at Palakkad in 1916 followed by the conferences at

Kozhikode in 1917, Tellicherry in 1918 and at Badagara in 1919. But the most important conference

was the Manjeri Political Conference held on 28th April 1920, consequent on the announcement of

the Montague Chelmsford Reforms of 1919 which was attended by about 1300 delegates from all

parts of Malabar. Sri K.P. Raman Menon on behalf of the extremists moved the main political

resolution declaring that India was fit for full self-government and the Monague Chelmsford Reforms

were quite unsatisfactory and disappointing. Dr. Annie Beasant, who was also present at the

conference, opposed the resolution but a huge majority passed it. Another noteworthy resolution

passed at the conference was the demand for tenancy reforms. In a nutshell Manjeri Political

Conference was a turning point in the history of the political movement in Kerala. The Non-

cooperation and Khilaphat movement had also their repercussions in the district. The Khilaphat

movement was started as a protest against the decision of the British government who deprived

Turkey of her homelands, which they agreed during the Great War. The Khilaphat committees were

set up all over Malabar particularly in the then Ernad and Valluvanad taluks. The arrest of the

Secretary of the local Khilaphat committee of Pookkottur on the pretext that he had stolen a gun from

the Pookkottur palace of Nilambur Thirumulpadu resulted in a series of outbreaks in Malabar.

Several encounters took place between the Mappila rebels and the British troops. These events,

known as the Malabar Rebellion of 1921, spread to Tirurangadi, Malappuram, Manjeri,

Perinthalmanna, Pandikkad, Tirur etc. The official history of the Congress states that upto 28th

August 1921, the administration in Malappuram, Tirurangadi, Manjeri and Perinthalmanna was

almost virtually ended, as these areas fell under the rebel leaders. At the same time, the congress

workers were very active in preaching, non-violence and rendering all help to various victims of the

disturbances. It is an irony of fate that while the Mappila rebels were being rounded up and punished,

the Congress leaders who were preaching non-violence were also arrested and sentenced to various

terms of imprisonment. The Kozhikode district Gazetter states that, at the final phase of the rebellion

                                                                                                       3

the Mappilas became desperate and committed acts of forcible conversion, looting of Hindus, arson

and murder besides looting and destroying public offices. The rebellion was crushed by hanging or

deporting the rebels to the Anadman Islands, besides imprisoning large number of persons. Sri K.P.

Kesava Menon who had intimate personal knowledge of the men and women connected with the

rebelllion has expressed the view quoted from Kozhikode District Gazetteer that “there is no doubt

regarding the genesis of the rebellion on 1921. It was born out of police repression. Its chief cause

was the excessive violence used by the authorities to suppress the Khilaphat movement, and not any

Jenmi-Kudiyar conflict or dispute regarding mosque. When police atrocities became unbearable, they

gave up the vow of non-violence and decided to meet violence with violence itself”. After the

rebellion, the political activity in Malabar came to a standstill till the starting of the Civil

Disobedience Movement. The Payyanur Conference in May 1928 was presided over by Pandit

Jawaharlal Nehru and it generated great enthusiasm among the masses and gave a fresh impetus to

the activities to the activities of the Congress in Malabar. Volunteers from this district also

participated in the famous Salt Satyagraha on 1930 and may courted arrest. The withdrawal of the

Civil Disobedience Movement led to a peculiar political situation in the country. The younger

general of the Congress men decided to form a Congress Socialist Party in 1934. This leftist group

who subscribed to the community ideology was under the leadership of P. Krishna Pillai and E.M.S

Namboodiripad. The rift in the Congress became very serious at its meeting in Shornur in October

1934. In 1936, elections were held to the Madras Legislature base on the revisions of the Government

of India Act, 1935 and all the Congress candidates from Malabar were retuned to the provincial

legislature. the volunteers of this district also participated in the Quit India Movement of 1942 and

many persons were put behind the bars. Of the major political set up in Malabar, the most important

was the emergence of Kerala Muslim League as a political party in the district under the leadership

of Syed Abdul Rahman Bafaki Thangal, K.M. Seethi Sahib and C.H. Mohammed Koya. It is

worthwhile to say here that the population of this district consists mostly Muslims. The people are

pious and the background of the people tells the story of an arduous life in the midst of hills, boulders

and rocks.

                                                                                                        4

   PLACES OF RELIGIOUS, HISTORICAL OR ARCHAEOLOGICAL AND

                                  TOURIST IMPORTANCE

(i)     Places of religious importance

Angadipuram

         Angadipuram is situated about 1.5 km. west of Perinthalmanna. The Thirumandhankunnu

 and Thali temples here deserve special mention. The principal deities of the Thirumandhankunnu

 temple are Bhagavathi and Lord Siva. Architecturally it is a rectangular Dravida-shrine, but it has

 undergone alteration over the last two centuries. This place was originally forest and according to

 legend a female of the Cherunna caste while sharpening her knife on a stone surprisingly found blood

 oozing out from it. The news was taken to Kattilamittath Nambhoodiri and he later sanctified the

 stone while the Namkandath Namboodiri cleared the ground and Pandalakkot Namboodiri erected a

 pandal. Eventually a temple was constructed in the place of pandal. According to the inscription on

 one beam of the copper roofed shrine it was built in 1732 A.D. The Siva lingam here is believed to

 have been worshipped by Goddess Parvathi. This temple is very much associated with Poomthanam

 Namboodiri, an ardent devotee of Lord Guruvayoorappan. The Thali temple here is also equally

 ancient and its renovation under the leadership of Shri. K.Kelappan evolved much public interest. A

 Vishnu temple is also located nearby.

Kadampuzha

         Kadampuzha (in Melmuri village) is located about 3 kms. north-east of Vettichira (in

 Kurumbathur village) on the National Highway-17. It is a place of pilgrimage attracting hundreds of

 devotees every day to its famous Bhagavathi temple believed to have been consecrated by Jagadguru

 Sankaracharya.

Kondotty

         Situated 20 kms. west of Manjeri is associated with a Muslim saint Muhammad Shah,

 popularly known as Kondotty Thangal. Kondotty Valiya Nercha celebrated for 3 days annually in the

 Kondotty Thakkiya Mosque (which is believed to have been built by the then Thangal named

 Muhammad Shah) is an important festival in the district. The renowned Mapila poet Moikutty

 Vaidyar lived here. The Pazhayangadi mosque is also another important place of worship.

Mamburam

                                                                                                     5

           Mambram (in Abdu Rahiman Nagar village) is located 26 kms. east of Tirur and on the

 northern bank of Tirur river locally known as Panampuzha. The place is renowned for Makham

 i.e. shrine intended and used primarily as a receptacle for the dead bodies of the principal Thangals.

 This Makham was built over the grave of Sayyid Hussain Ibn Alabi Jiffer Thangal who came from

 Arabia in the early part of the 18th century. He died in the month of Shaban in the Hijira year 1169. It

 is an important pilgrim centre for Mulsims. The Mambram Nercha, held in memory of Mambram

 Thangal near this tomb, takes place once in a year in the month of Muharram.

(ii)      Places of Historical or archaeological importance

Malappuram

           Situated on the Calicut-Madras road, 12 kms. south-west of Manjeri and 52 kms. south-west

 of Calicut, Malappuram is the headquarters of the district. In early times Malappuram was the

 headquarters of British troops and later it became the headquarters of the Malabar special police

 formed in 1921. The Zamorins of Calicut had also their sway over this place and had stationed a part

 of their militia here. The century old Haig barracks situated on the top of the hill over looking the

 Kadalundi river, founded by the British rulers is now the headquarters of the district administration.

 This place has still the ruins of an ancient fort built by Tippu Sultan. Malappuram was also the scene

 of the Malabar Rebellion of 1921, which was suppressed by the Malabar special police. Of the ten

 temples here the Thripuranthaka (Siva) temple, Mannar Siva temple and Chennath Siva temple are

 important. There are three churches also situated here. Of the 14 mosques in the town, the Jama-at

 Mosque where annual Nercha known as Malappuram Nercha, held usually for four days in the month

 of April is important. This Nercha is not conducted now. Hajiyar palli and Sayyadi Jarum are

 important places of worship.

Manjeri

           Situated 12 km. north-east of Malappuram, Manjeri is the headquarter of Ernad taluk and a

 place of historical importance. During the Haider Ali’s invasion Manjeri rose to prominence during

 the freedom struggle as the seat of the renowned Manjeri political conference of 1920. It also

 witnessed the vicissitudes of the Malabar Rebellion of 1921. Of the temples, Sreemutra Kunnu or

 Kunnath Ambalam dedicated to Goddess Durga is ancient and it belongs to the Manjeri Kovilakam.

 The Karikkad Subramania temple is unique for its architectural style. Near by at Trikkalangad there

 are three old temples located within a compound. A vettezhuthu inscription on its eastern walls dated

 back to 827 M.E (1652 A.D) is worth mentioning. The annual festival known as Manjeri pooram

 held in this temple during March-April attracts thousands of devotees.

                                                                                                        6

Thirunavaya

          Thirunavaya is a renowned historical place and it is located 13 kms. south of Tirur on the

northern bank of Bharathapuzha. It was here that the Mamankam (Mahamakham) festival, instituted

by Cheraman Perumal, used to be held. It was held once in 12 years and the Rakshapurushan

(protector) of this function was acknowledged as the suzerain of Malabar. The great festival was

celebrated for 28 days with all pomp and pageantry. In the earliest phases, the Chera emperor used to

preside over the festival. Later the Valluvanad Raja got the right to preside. Still later the Zamorins

of Calicut wrested the right of presiding over the Mamankam from the Valluvanad Raja. It is

believed that the Mamankam was celebrated for the last time in 1755. It is also believed that the

legendary Cherman Perumal set out on his pilgrimage to Mecca from Thirunavaya. The Nava

Mukunda temple dedicated to Lord Vishnu is believed to have been founded by 9 famous Saints. Its

Sreekovil is a massive building and the two Dwarapalakas on either side of the main entrance to the

sanctum-sanctorum deserve special mention for their unique architectural style. Thirunavaya is also

an important place for “Bali” i.e. offerings to the spirits of the departed souls. It was in the holy

water of Bharathapuzha that the ashes of Mahatma Gandhi, Jawaharlal Nehru and other renowned

personalities were immersed. Now a Sarvodaya Mela is held here annually.

Tirur

          The birth place of Thunjath Ramanujam Ezhuthachan of the 16 century A.D honoured as the

father of Malayalam literature, is now called Thunjanparambu, is in Tirur. Thunjanprambu in

Trikkandiyar, 3kms. away from Tirur railway station is the sacred for all who speak Malayalam.

Important works of Ezhuthachan, Adhyatma Ramayanam and Adhytma Bharatham are widely

recited in Kerala homes. A memoriam for the great poet has been built at Thunjanparamba, where

week long literary mela is organised in the last week of December. People in hundreds reach

Thunjanparamba with their children to initiate them into the world of letters on the Vijayadasami

day. Children are made to write on the white sands of Thunjanparamba with their fingers. Young

poets of Kerala come on that day to offer their first poem. A Nuxvomica tree, of which leaves are not

bitter, is a surprise at Thunjan paramba.

          Tirur was to witness, the ill-famed wagon tragedy of the 1921 rebellion. Seventy prisoners

sent to Pothannur, filled up in an air tight goods wagon from Tirur railway station, died of

asphyxiation. 4 of them were Hindus. The wagons were returned with the dead bodies to Tirur. These

bodies were laid to rest in Khabaristan of the mosque near by. Tirur Municipality has built a town

hall in memory of the wagon tragedy.

                                                                                                      7

Tanur

          The small coastal fishing town of Tanur was one of the earliest settlements of the Portuguese.

It is believed that St. Francis Xavier visited the place in 1546.

Kottappadi

          Located near the renowned Ayurvedic Centre at Kottakkal, we can see traces of an old fort at

the base of cantonment hill. The fort was first to be built by the Zamorins of Kozhikode. Near by are

the Vettakkorumakan temple and the Siva temple with the famous murals of Malabar.

Mankada

          Mankada is located 13 kms. north-west of Perinthalmanna on the Perinthalmanna-Manjeri

road. The ancient Mankada Kovilakam of the Valluvanad Rajas is located here.

Keezhattur

          The birth place of well celebrated poet of famous ‘Njana pana’ Poonthanam Namboodiri is

situated in Keezhattur, 15 kms. north of Perinthalmanna. The Illam of the 16th century poet is still in

existence. There is a proposal to make this house a monument of the poet.

Thirurangadi

          Thirurangadi was an important centre of the Khilaphat movement, the National and the

Malabar rebellion. It was the Tirurangadi incident on 20th August, 1921, that ignited the outbreak of

the Mapila Rebellion. Mampuram Kizhakkepalli was the seat of Khilaphet leaders, Ali Musiliar and a

centre of religious education.

Chandanakkavu

          Famous as the birth place of the 16th century poet, Melpathur Bhattathiripad, Chandanakkavu

is 16 km. south-west of Kottakkal and about 3 km. south of Vettichira in Kurumbathur village.

Melpathur Narayana Bhattathiripad is the composer of ‘Narayaneeyam’. A mandap in honour of him

has been constructed by the Guruvayoor Devaswam at Chandanakkavu which is attracting people.

Mangalam

          About 14 kms. south of Tirur, Chennara desom of Managalam village rose to prominence

being the birth place of poet Laureate Vallathol Narayana Menon. The ancient Tharavadu house

locally known as Kondayur still exists there.

                                                                                                       8

(iii)   Places of tourist importance

         Malappuram district with its rich natural beauty and historic past has its own tourist

attractions

Nilambur

         Nilambur is famous for its teak plantations. The oldest teak plantation of the world, the

Conolly’s plot is just 2 kms. from Nilambur town. The plot was named in memory of H.V. Conolly,

the then Malabar district Collector, who was instrumental in raising the teak plantation in the entire

Nilambur area. Sir Chathu Menon, a forest office under Conolly, organised the hectic task of planting

teak. Chathu Menon was laid to rest in the teak garden in Conolly’s plot. The oldest teak, Kannimari,

in the plot is a rare attraction. This plot of 2.31 hectares, is beside the Chaliyar river at Aruvakode,

where a country boat ferry is ready for visitors. Nilambur town is famous for Kovilakams where

Rajas resided and ruled the land. The Kovilakams have beautiful frescoes and art works in wood.

Teak Museum

         4 kms. away from Nilambur on the side of Nilambur-Gudallur road, is world’s first Teak

museum and a sub centre of Kerala Forest Research Institute. In the Teak Museum, a visitor can have

at hand, information on all aspects of Teak. The museum, arranged in a two storied building exhibits

articles and details of historic, aesthetic and scientific value.

Nedunkayam

         Eighteen kilometres away from Nilambur is Nedukayam where the rain forests flourish.

From the wooden rest house built by the British, elephants and deer can be viewed. An elephant

taming centre is also there. Half an hour jeep journey through the thick forests from Nedukayam,

leads to Mancheri the settlement of Chola Naikas, a primitive tribe.

Valamthode

         Beyond Chaliyar river, 27 kms. from Nilambur, is Valamthode, a hill top place where a

perennial waterfall attracts people. This too is a tribal settlement. Road accessibility is through

Kozhikode district by Areekode-Mukkom road.

Kadalundi Bird Sanctuary

         This bird sanctuary is 19 kms. away from Kozhikode and 7 kms. from Beypore port. It is

spread over a cluster of islands in a scenic area surrounded by hillocks where the Kadalundipuzha

river flows into the Lakshadweep sea. Over a hundred varieties of native birds and over 60 varieties

                                                                                                       9

of migratory birds flock here in large numbers. A hillock which is zoom above sea level provides a

splendid view of the river mouth and the sea. The place is also known for a wise variety of fish,

mussels and crabs.

Padinharekara Beach

        At the end of the Tippu Sultan road near Ponnani, the beach offers a breath taking view of

the confluence of the Bharathapuzha, the Tirur puzha and the Lakshadweep sea.

Vallikunnu Beach

        A beach resort set in the middle of a coconut groove is the main attraction here. The

Kadalundi Bird Sanctuary is just a short distance away.

Adyanpara

        Located in the Kurubialangode village of Nilambur taluk, Adyanpara is famous for its

waterfalls and the splendour of it s lush jungles.

Purathur

        A coastal village in Tirur taluk, Purathur is famous for different varieties of migrating birds.

From Purathur puzha to Ponnani port, a vast area will be full of these birds in summer season. There

is a proposal to construct a sea-shore resort at Padijarakkara in Purathur where sun set is an

enchanting sight.

Other important places

Kottakkal

        Kottakkal, formerly known as “Venkatakotfa” is situated 13 kms. south-west of

Malappuram. It has a fortified palace of the Kizhakke Kovilakam Rajahs, a wing of the Zamorins.

Kottakkal is a world renowned centre of Ayurveda. The Arya Vadiya Sala, established by

Shri P.S. Warrier, the well known physician and social reformer is here. People from different parts

of the world come here for treatment. Art and culture also flourish in Kottakal at the patronage of

Arya Vaidya Sala. P.S.V Natyasangham has a unique place in Kathakali. A Kathakali School is run

by the Sangham. Vankata Theva temple near the Arya Vaidya Sala is noted for mural paintings.

                                                                                                      10

         Annual seminar on Ayurveda and other branches of medicine conducted as a part of

founder’s day of Arya Vaidya Sala are attended by experts from abroad also. A medicinal herbal

garden, maintained by the Vaidyasala is a rare treasure.

         There is an Ayurveda College at Kottakkal. The Government of Kerala runs the only

Ayurveda Mental Hospital of the state here

Thenhipalam

         Situated 24 km. south of Calicut on the NH-17, Thenhipalam rose to prominence after the

establishment of Calicut University.

Areekode

         Situated on the bank of Chaliyar river and 31 kms. north-west of Manjeri, Areekode and its

surrounding regions had witnessed some of the bloodiest scenes during the Malabar rebellion of

1921. At Kottathadayi in Poothatam desom of Areekode village there are three ancient granite pillars.

In Amalathara, there is an undecipherel vettezhuthu pillar inscription. Areekode is an important

centre of pottery and timber business. An Arabic College known as ‘Sulla Muslim’ came into

existence in 1944. As a result the literacy rate among the village is high. The village is famous for its

natural beauty.

                                                                                                       11

                   DISTRICT AT A GLANCE

General Features

                                        1969 june 16

Date of Formation

                                        Malappuram

District Head Quarters

Administrative set-up

                                                 Malappuram  State

1. Number.of Revenue Divisions                           2       21

2. Number of Taluks                                      6       63

3. Number of Revenue Villages                          135    1452

4. Number of Corporations                                 -        5

5. Number of Corporation Wards                            -    316

6. Number of Municipalities                              5       53

7. Number of Municipality Wards                        198    1756

8. Number of Block Panchayat                            14     152

9. Number of Block Panchayat Wards                     210    2004

10. Number of Grama Panchayat                          102     999

11. Number of Grama Panchayat Wards                   1845   16139

12. Number of Assembly Constituencies                   12     140

13. Number of Parliament constituencies                  2       20

14. Number of District Panchayat Wards                  32     339

Geographical particulars

 Total Area (Sq.Km)                                     3550    38863

   Wet Area (Hectors)                                  54969  462797

   Dry Area (Hectors)                                 220557 2273603

2.RAVI VARMA  

                  
-->

The setting was almost like an Adoor or Aravindan film; a small balcony with branches from trees falling onto it and sunlight peeping through the green leaves and playing with shadows on the walls and the floor.

Except for the noise of the wind and a bird perched on a branch continuously chirping, there was silence. And, on the two chairs sat world renowned cinematographer Mankada Ravi Varma and me.

He spoke about cinema in a very soft voice which one had to strain to hear properly. The setting could not have been any different too as he chose to be a part of only "art" cinema and didn't want to have anything to do with commercial cinema.

Mankada Ravi Varma was the man who cranked the camera for all of Adoor's films except the last two (after he fell ill). The others he chose to be a part of were Singeetam Sreenivasa Rao's Dikkatta Parvathi, P N Menon's Olavum Theeravum and the late Aravindan's first film, Utharayanam.

When I heard that he breathed his last on Monday, the memories of our three meetings, every time in the balcony of his sister's flat, came rushing to me.

The first time I met him was ten years ago -- he was a 75 years old at the time. He was more interested in talking about films in general than about himself. When I asked him about his early days, he became silent. "It is so long ago. I don't remember anything."

I had to prod a lot to make him talk. But once he started talking, there was a glint in his eyes as if he was really going back in years and reliving those days.

The beginning

Year 1948. India [ Images ] was a young country, so was Ravi Varma. From a family that had nothing to do with films, he went on to study cinematography. But then it was not films that attracted him but technology.

The reason why he joined a course in cinematography at the Madras Polytechnic was accidental. He happened to see an application form ordered by a relative and decided to apply.

He applied, and got admission. After he completed the course, he realised that it was very difficult to get a job as there were not many job opportunities for a cameraman except in films.

Luckily for him, three from his batch were selected for a six-month training course by the Films Division.

During his stint as assistant cameraman at Films Division, what he enjoyed the most was doing the travelogues as they were sent to holy cities like Benares. He also could photograph rivers, mountains, forests, etc.

if(document.getElementById("ad_in_arti")){if(showAds('ad_in_arti')){OAS_AD('x15');}}

"I had a vision about India as a great country even before I became a cameraman but it got concretised with my travelling. Only three of us would travel to these places. Sometimes, the director would not be present with us. So there we were, all alone on the isolated mountainous terrain, with forts all around us; it was a marvellous experience. One could delve deep into one's mind then; alone, surrounded by mountains with not a soul in the near vicinity," he told me then.

His first award also came then; a National Award for the film that they shot on the Himalayas.

It was just a five-year stint with the Films Division, though. By then, the job had become too tiring for him. "There was no time to sit. Life was one long trip from one place to another. Hardly did we finish an assignment when we were asked to pack our bags and go with another director to another destination. So, physically as well as mentally, I had no time to sit or reflect. So, I decided to quit Films Division. Anyway, for me, life as a cameraman had reached a stagnation level by then."

He thought that if he came home, he could do something more creative. He chose to settle down in Madras because the Malayalam industry in the 1950s was Madras-based.

The first five years were a real struggle for him. To survive, he bought a 16mm camera and started taking newsreels and small films for news agencies like the BBC and some other foreign news networks.

A friendship starts

It was during this period that a young man who was studying film direction at the Film and Television Institute in Pune wrote to him. And the young man was none other than today's world renowned film-maker Adoor Gopalakrishnan.

Ravi Varma had written an article on films in a magazine called Sameeksha which Gopalakrishnan, a student at the FTII happened to read. He wrote to Ravi Varma asking him to write another piece for a magazine that he was editing from the Institute.

That was how the association and friendship started; through letters. Whenever Gopalakrishnan came down to Kerala [ Images ], he would make a stop over in Madras and meet him. The friendship that started in the 60s became a professional association in the early 70s when Adoor Gopalakrishnan made Swayamvaram. It was a friendship that had its foundation on mutual respect and love.

Shooting P N Menon's Olavum Theeravum

Even before Adoor made his first film, Ravi Varma shot his first feature film -- Aval, for Aziz, who was from the Film Institute. This was in 1966.

Then came P N Menon's Olavum Theeravum, a landmark film in Malayalam as it was the first Malayalam film to be shot entirely outdoors. He remembered those days, "We exploited the available light. The framing and composition of the film were totally different from other feature films. I tried to accommodate all the tones that were available in black-and-white, and shot the film. As I had shot documentaries in very adverse conditions, I decided to make use of all those experiences in a feature film. Usually in poor light, a cinematographer stops shooting. What I did was use it to my advantage."

Adoor-Mankada association starts

When Adoor Gopalakrishnan saw Olavum Theeravum,  he decided that when he made a film, it was Mankada Ravi Varma who would shoot it. When he was ready to make Swayamvaram, he asked Ravi Varma whether he would do the cinematography. But he had no intention to shoot another feature film after Olavum Theeravum, as it had affected his regular work. But he couldn't say 'no' to Adoor.

What he liked about Swayamvaram was the script. "It was extensive and very well written. It was after I read the script that I couldn't refuse the offer to work on it. Even if it meant that my own work would be affected. It took more than one-and-a-half years to finish the whole film as Gopalakrishnan ran out of money in-between. But he was confident that it would be recognised nationally."

The film won not only several National Awards but international acclaim too. Manakada also won the National Award for cinematography.

Swayamvaram was their first effort, one of the first serious films made in Kerala, a film that started a revolution and changed the way films were made in Kerala.

Decades of association

When I asked him whether he ever asked Adoor why he wanted only Ravi Varma to shoot all his films, he chuckled, "I did not need to ask him. I knew why. After he finishes a script, he sends it first to me. He is confident only if I say it was a good script. Even otherwise, it is better to have a second opinion about your script because you cannot be objective about what you write. And it is better to have the opinion of somebody who knows you and who has been working with you.

"Gopalakrishnan maintains an association that he develops with a person. As there was no reason for us to separate, we continued our relationship." It was as simple as that!

Shooting Elippathayam

Elippathayam is one of Adoor's most appreciated films, internationally. It was interesting for me to listen to Ravi Varma speak about how they struggled to make the film.

They had drawn electric power from the mains of the house they were shooting in, as they had no money to hire a generator. They were shooting in a village where the power situation was miserable. The supply was erratic. There were days when they would sit idle for hours waiting for the supply. Somebody from the unit would go to the electricity board office on a bicycle to speed them up!

"We had to put up with many difficulties. But we were so passionate about films that we were willing to sacrifice everything."

From the days of 'no generator', they graduated to hiring generators by the time they made Mukhamukham.

Finally, he said, "Today, they ask us, do you want more lights? I select all the equipments, though I may not be using all of them. Everything is so liberal now."

His own film

He made his own film only in 1984 -- Nokkukuthi, which won a special jury award at the national level. "I made it for my own satisfaction. People who are like me will also get satisfaction of watching my film."

His last film with Adoor

The last time I met him was when he came back from the sets of Adoor's Nizhalkuthu due to ill health. He shot parts of Nizhalkuthu thirty years after he shot Adoor's first film Swayamvaram.

When Adoor asked Ravi Varma to shoot Nizhakuthu, he was not sure whether he would be able to work continuously for 25 to 30 days. Adoor wouldn't listen to the excuses but he wanted Adoor to have a standby in case he fell ill.

"I am 75, you know. Anything can happen. I didn't want the shooting to get affected because of me. That was why we had Sunny Joseph as standby. I was confident that in case I couldn't work for a day, he could take over."

Sunny Joseph had to take over when Mankada fell ill. And that was the last time he looked through a camera.

No commercial films

His aversion for commercial cinema was quite evident. When I asked him whether a film was as creative as a painting or a short story, he replied in a serious tone, "I am glad that you compared film making to painting. Do you think a painter thinks of money when he paints? While painting, if he thought of how much money his painting would fetch, it would not come out good. A creative work has to be inspired. An inspired work will always be a good one but nobody can predict its commercial viability. It may get sold. Or, it may remain in the corner of his studio. If you look at the history of painting, it is unsold works that have gone on to become great masterpieces. Without idealism, good films will not be made at all.

"Only if good films are made, will you have good audience. Only if you have good audience, there will be good films. So, it is a vicious circle. I want that circle to grow! As the society becomes more and more cultured, the circle will grow. As the circle grows, there will be less and less people in the society who enjoy commercial films. Then, more and more good films will be made. I am waiting for such a day."

Sir, you might have worked only in a few films and made only one film but you will be remembered as long as films are made in India